Zondag 14-10-2012
Een spannende week later. De kittens hebben zondagnacht prima bij mama Djoy gedronken. Djoy at zelf nog geen brokken en wilde alleen maar lekkere Recovery en Weaningkuipjes uit mijn hand eten. Verwennen na een bevalling is even nodig! Maandag was Djoy erg onrustig. Haar melkgift was ook afgenomen, waardoor de kittens niet genoeg voedsel binnen konden krijgen…niet gunstig natuurlijk. Djoy wilde maar moeizaam eten (begon soms zelfs te mopperen als ik met haar lekkers aankwam), wilde wel bij haar kindjes liggen, maar kwam steeds weer snel uit de kraamdoos, miauwde veel, sprong steeds weer bovenin de krabton en toonde erg gespannen. Haar temperatuur was echter goed. Nadat mijn collega dierenarts is langs geweest, hebben we toch besloten een rontgenfoto van Djoy haar buik te maken, aangezien mijn collega en ik deze nog wel dik vonden. Gelukkig geen achtergebleven kitten, maar veel ontlasting en gas. De lieverd had last van obstipatie. Djoy heeft een pijnstiller gehad en ik heb haar thuis gelaxeerd. Gelukkig kwam er ’s avonds een berg ontlasting uit. Wat een opluchting voor Djoy! Om de melkgift te stimuleren heb ik Djoy Urtica Urens 30C gegeven. Gelukkig voelde ze zich snel weer goed en dinsdag at ze weer van harte van mijn lekkers. Ook begon ze zelf weer brokjes te eten en bleef ze langer en vaker bij haar kindjes in de kraamdoos. Haar melkgift is snel weer op peil gekomen gelukkig. Haar kindjes waren ondanks dit alles, verrassend genoeg, de rust zelve en piepten zelden.
Het blauwe katertje en poesje eten goed en hebben hun gewicht verdubbeld in een week. Het blue-point poesje blijft helaas achter qua groei. Mogelijk pakt ze veel de minst melkgevende tepel. Ze is meer een sabbelaar dan een drinker, lijkt het. Soms probeer ik haar aan een andere tepel te leggen, maar dat wil ze meestal niet. Ik houd haar goed in de gaten en voer haar af en toe bij met KMR kittenmelk. Ik hoop echter steeds dat ze wat meer zelf gaat drinken.
Verder maken moeder en kids het prima. Ze zijn allen zeer tevreden en Djoy is wederom een liefdevolle, beschermende en trotse mama! Ze wringt zich in allerlei bochten om haar kindjes makkelijk te kunnen laten drinken, poetst ze goed en wil ze graag bij zich hebben …. de schat! Heerlijk om te zien: gewoonweg genieten!

Zondag 21-10-2012
De kittens zijn inmiddels 2 weken oud. Ik heb mama en kids verhuisd naar de kittenkooi, aangezien de kraamdoos al te klein begon te worden. Nu hebben ze eerst de helft van de kooi tot hun beschikking, omdat de ruimte anders wel erg groot is voor de kleine moppies. De kleintjes hebben begin van afgelopen week allemaal hun oogjes geopend. Het blauwe poesje was het eerste met haar mooie, maar zoals gewoonlijk nog wat schele, kijkertjes 🙂 Het blauwe katertje en het blue-point poesje keken een dagje later ook de wereld in. Het blue-point poesje begint langzaam maar zeker al wat donkerder gekleurde uiteindjes te krijgen. De moppies zijn ook hun ledematen al fanatiek aan het ontdekken en beginnen na het drinken bij mama hun pootjes al wat te wassen. Liggend op hun ruggetjes met pootjes spelen is ook een mooie bezigheid; heel vertederend om te zien 🙂 Verder zijn ze zich de hele week met bibberige lijfjes aan het proberen voort te bewegen … het lukt steeds beter. De spiertjes krijgen genoeg oefening en ze kunnen zich ook steeds wat makkelijker opheffen. Wat een super mooi gezicht is dit allemaal. Daarnaast drinken en slapen de kleine schatjes veel, wat natuurlijk nodig is. Mama Djoy verzorgt haar kleintjes nog steeds optimaal. Er hoeft maar gepiept te worden en Djoy weet wat de kleintjes nodig hebben: warme mamamelk of een lekkere poetsbeurt. Ze stuurt ze met haar poten heel liefdevol steeds in de goede richting: “de eetplaats”. Het blauwe katertje is een grote eter; zeg maar gerust “een vreter” en schroomt niet om zijn zusjes van “zijn” eetplek te stoeien/duwen met zijn kracht en gewicht. Hij groeit super en weegt al 350 gram; de kleine bolle Monty. Monty (Montery Jack) is de sterke, dikke muis uit de Rescue Rangers, welke verzot is op kaas. Muis Monty raakt in de tekenfilmserie gehypnotiseerd door de lucht van kaas, welke hem naar de kaas toe leidt waarna hij zich hieraan tegoed kan doen 🙂 De naam Monty vonden wij erg toepasselijk voor ons stoere bolle katertje en dit wordt dan ook zijn stamboomnaam. Af en toe moet ik hem zelfs tijdelijk tegenhouden of een andere tepel aanbieden (welke “meneer” vaak niet goed genoeg vind haha), want zijn zusjes moeten ook goed kunnen groeien en de ruimte krijgen te eten. De beide poesjes zijn wat minder gulzig: het blauwe poesje weegt 312 gram en het blue-point poesje blijft nog wat achter en weegt 290 gram. Ik voer haar nog steeds af en toe bij, echter vind ze dit helemaal niets; er zit duidelijk karakter in het moppie. Toch is dit nodig: ze moet niet te ver achter blijven. Alle kleine oortjes beginnen sinds kort ook wat meer omhoog te “staan”. Het blijft een prachtig gezicht, de ontwikkeling van de kleine wollige beertjes. Mama Djoy eet erg goed en verkeert, net als haar kindjes, gelukkig in goede conditie.

Zondag 28-10-2012
De kittens zijn alweer 3 weken oud en je ziet ze met de dag groeien. Het lopen gaat steeds beter; met staartje omhoog proberen de balans houden is nu een dagelijkse bezigheid. Ook krijgen de kittens echt aandacht voor de omgeving; ze kijken wat door de spijlen van de kittenkooi heen, zien en reageren al wat op onze bewegingen. De kleine beertjes komen soms, al dan niet piepend, naar je toe gelopen. Vervolgens proberen ze omhoog te klimmen en over de rand te kijken, de nieuwsgierige schatjes: “Wat zit daar nou eigenlijk achter?” Naast het wassen van zichzelf, gaan de moppies ook elkaar en mama wassen. De melktandjes van de kittens komen door. Met elkaar “spelen” is ontdekt en wordt steeds leuker: pootjes naar elkaar uitsteken, duwen, op de ander gaan zitten of klimmen, happen in elkaar en natuurlijk mama pesten door in haar staart of pootje te happen… prachtig gezicht deze ontwikkeling. Je ziet beginnende speelse lichaamstaal 🙂 De kleintjes worden van begin af aan dagelijks een aantal keren in handen genomen/geaait en geknuffeld door ons, zodat ze hieraan wennen. Het blue-point poesje eet nu gelukkig redelijk goed zelf (gemiddeld 13 gram per dag), maar blijft lichter dan haar zusje. Ze maakt een gezonde indruk en duwt toch soms haar broer of zus van de lekkere tepel, zodat zij kan drinken. Dus echt druk kan ik me er niet meer om maken 🙂 Waarschijnlijk blijft ze gewoon een wat kleiner poesje, maar dat zullen we zien. Wellicht maakt ze een inhaalslag als de kittens vlees mogen gaan eten. Monty is een lekkere bolle kerel en een waar fotomodel. Hij blijft stil zitten en kijkt graag in de camera: “Kijk mij eens mooi en schattig zijn!”. Het blauwe poesje is een ondernemend dametje, die graag wil spelen. Je ziet de oogjes van de kittens al wat verkleuren. Mama Djoy is nog steeds een fantastische moeder voor haar tevreden kindjes. Ze worden steeds schattiger; onze kleine moppies! Foto’s maken wordt steeds leuker 😉

Zondag 04-11-2012
Met 4 weken oud zijn de kleine boeffies al erg actief! Begin van de week heb ik ze de hele kittenkooi tot hun beschikking gegeven en dat was maar wat fantastisch! Soms zelfs kleine sprintjes trekken van de ene naar de andere kant. Lekker dollen met elkaar; bijten in oren, elkaars vacht en poten > echt stoeien en al uittesten. Ik heb het kittenkrabpaaltje in de kooi gezet, welke direct ijverig werd verkend en beklommen 🙂 Ook wordt er al veel getennist met de speelmuis die onder het tunneltje hangt, net als met het balletje dat aan het paaltje bungelt. Soms ook lekker de tandjes erin zetten is leuk. De kittens vinden het leuk om soms uit de kooi te mogen. Monty gaat al zitten piepen voor het karton (waar hij nog net niet over heen kan) en wil naar me toe klimmen van: “Hallo vrouwtje, ik wil er heel graag uit”. De favoriete plekken van de kittens zijn; tegen mama aan na een lekkere warme maaltijd en tussen het tunneltje van de krabpaal en de heerlijk warme kruik. Bovenop de kruik of bovenop elkaar is overigens ook zalig; zolang het maar lekker warm is. De beide poesjes heb ik nu ook namen gegeven. Het blauwe poesje gaat Pebbles heten en het blue-point poesje Jazz. De kans bestaat dat (Dazzling) Jazz bij ons blijft. Monty is al in slaap gevallen op mijn schoot van de week. Pebbles vind alles toch wat spannender dan de rest. Haar heb ik van de week extra in de hand en op schoot genomen op de bank. Toen ze op schoot begon te piepen, stapte mama Djoy verrassend genoeg op mijn schoot bij haar kindje en ging liggen zodat Pebbles lekker kon drinken (ze had blijkbaar honger) 🙂 Uniek voor Djoy om op schoot te komen liggen, want ze is geen schootkat. Zo is wel weer duidelijk dat ze echt alles voor haar babies over heeft: de lieve schat! 🙂 Uiteraard werd dit moment vastgelegd op de camera! De kittens zijn met zijn 3tjes ook al op de bank geweest: dat was wel erg interessant. Klimmen op de leuningen, met elkaar spelen en geaaid en geknuffeld worden door ons. Mama Djoy kwam ook bij haar moppies op de bank liggen en de kittens gingen vervolgens tevreden bij haar liggen drinken; en wat kunnen ze lekker spinnen zeg! Drie van die “motorjes” tegelijk. Super om te horen! Djoy zie je hierdoor ook heerlijk ontspannen zijn 🙂 Iets heel grappigs, wat mij in de eerste weken steeds weer opvalt (dus geen toeval): Het echte “melkslurpen” van de kittens aan de tepels gebeurd altijd tegelijk: een ieder die een tepel heeft gaat tegelijk met de ander(en) flink zuigen. Alsof ze aftellen: “3-2-1-Nu”. Hierbij hoor je een lekker slurpgeluid en zie je de oortjes van de kittens ook meebewegen bij iedere slurp hihi 🙂 Erg leuk om te zien!
Een nieuwe fase is aangebroken: leren vaste voeding te gaan eten naast mama’s lekkere melk. Ik heb de kittens afgelopen vrijdag geprobeerd te laten wennen aan vleesvoeding. Van het lepeltje “smekken” ging al een beetje hihi. Ik wen de kleintjes eerst aan de Weaning kittenkuipjes van Royal Canin, welke ik wat verdun met vooraf gekookt warm water. Zodra ze dit makkelijk eten, zullen ze ook vers vlees mogen gaan eten; Carnibest. Hopen dat ze weer lekker mogen gaan groeien, zoals het vorige nestje ook deed op de Carnibest. Uiteraard staat in de kittenkooi een bakje met Weaning kittenbrokjes, in de hoop dat ze doorkrijgen dat het eetbaar is: door het zien van etende mama in de kooi en zelf experimenteren. Gistermiddag had ik Monty en Jazz na enig geduld al zo ver dat ze het Weaningpapje zelf van een bordje aten 🙂 Super! Nu Pebbles nog, want die heeft het nog niet door. Die probeer ik met een lepeltje wat in haar mondje te stoppen (boodschap: “dit is lekker en eetbaar), wat van het lepetje te laten likken en vervolgens het bordje onder haar neusje te zetten. Ze vind dit echter nog maar niets. Forceren is geen optie uiteraard. Bij haar zal het dus iets langer duren voor ze het snapt, maar dit komt wel goed! Mama’s melk zal de komende weken naast de vaste voeding nog een zeer welkome aanvulling zijn voor de kittens 🙂 De kittens krijgen nu hun eerste ontworming.
Het wordt tijd dat de kleintjes zelf leren poepen en plassen. Van de week heb ik hiervoor het kittenkattenbakje geintroduceerd, welke nodig is als kittens vaste voeding gaan eten en mama hun uitwerpselen minder zal gaan stimuleren/opeten. Na iedere vleesvoeding van mij, zet ik ze op het kattenbakje en masseer ik hun onderbuikjes/kontjes om urine en ontlasting te stimuleren (het stimuleren van mama nabootsen). Zo hoop ik dat ze snel doorkrijgen waartoe de kattenbak dient. Helaas, zoals bij veel kittens gebeurd, vinden ze het nu met name leuk om te gaan kauwen op het kattengrit en misschien wat op te eten? Ik let hier wel op en gebruik dan ook geen klontvormend grit in deze bak. Zodra ik zie dat de kittens in de bak in het grit gaan happen, haal ik ze uit de kattenbak en zet ze bij het bakje met Weaning kittenbrokjes: “Dit is om te eten, niet het kattenbakgrit!”. Ze snappen dit nog niet, maar hopelijk valt het kwartje snel. We hebben verder ieder dag de televisie/radio aan, waardoor de kleintjes ook aan al deze geluiden kunnen wennen. De gewichten van de moppies? Snoeperd Monty heeft op 4 weken leeftijd al een gewicht van 555 gram (bolleboosje…haha). Pebbles volgt hem gestaag op met 484 gram en Jazz blijft het kleinste meiske met 465 gram. De kittens zijn allen erg levendig en tevreden. Mama blijft liefdevolle verzorging geven aan haar babies.

Zondag 11-11-2012
De kittens zijn alweer 5 weken oud en worden steeds ondernemender. Begin van de week kwam ik ’s ochtends de woonkamerdeur binnen en hoorde aan mijn rechter kant gepiep, terwijl de kittenkooi toch echt aan de linkerkant staat…hmmm 🙂 Ja, hoor: de kleintjes wisten hoe ze over het karton moesten klimmen en vonden het maar wat fantastisch om zo’n grote ruimte te kunnen verkennen. Lekker achter elkaar aan racen en ravotten met speeltjes en elkaar. Je ziet nu duidelijk het spelgedrag ontwikkelen met alle houdingen die daar bij horen. Dit is erg genieten 🙂 De kittens hebben nog wat moeite om consequent hun uitwerpselen op de kattenbak te deponeren … best lastig als je een houten vloer in de kamer hebt, hihi. We hebben ook onderleggers in de kittenkooi geplaatst om dit op te vangen, onderlegger met urine vervolgens een stukje in de kattenbak gelegd, in de hoop dat de link wordt gesnapt. Monty’s eerste zelfontlastte poepje vonden we in de woonkamer (gelukkig heel mooi stevig ;-)). Ook Pebbles en Jazz hebben deze week hun eerste mooie hoopje(s) in de kattenbak gelegd. We hebben halverwege de week toch maar een wat hoger randje voor de uitgang van de kitenkooi gemaakt van plexiglas (in de hoop dat de kittens hier moeilijker overheen zouden kunnen klimmen). Jaja dat hadden we gedacht > Monty: “Waarom lukt het ineens niet meer om over die rand te komen? … Wacht eens, als ik nu gewoon eens omhoog spring … Jippie, het lukt! 🙂 Vervolgens vinden we Monty en nu ook Jazz en Pebbels dagelijks wel in de woonkamer. Ze schuiven hier vervolgens lekker aan bij mama in het blauwe bontmandje voor een warme maaltijd. Klimmen doen de moppies erg graag: tot bovenin de kooi. Jazz had het ligplateau van het krabpaaltje als eerst ontdekt en klimt hier vervolgens veelvuldig op om lekker te slapen. Pebbles en Monty komen er nu af en toe bij liggen … hmm: Past net 😉 Soms rolt er een kitten vanaf, maar dit doet ze niets. De boeffies klimmen er net zo makkelijk weer bovenop. Uiteraard mogen ze iedere dag een tijd lekker in de kamer rondrennen, spelen en verkennen. Belangrijk voor de ontwikkeling en socialisatie! Mama Djoy houdt ze dan goed in de gaten en komt af en toe kijken bij haar kindjes of alles wel in orde is, de lieverd. Vincent maakt vandaag een grotere ruimte voor de hummeltjes: een omheining van 150cm x 100cm x 52cm (een raamwerk van geheel plexiglas omringd door hout). Dit wordt hun nieuwe kittenverblijf, waar ze meer ruimte in hebben en meer speel- en slaapmogelijkheden (ook voor als wij niet thuis zijn). Mama kan dan via de vensterbank bij haar kindjes komen en weer vertrekken als ze slapen of te actief zijn ;-).
De kittens vonden de kuipjes Weaning wel aardig, maar ik heb al snel ontdekt dat ze de Carnibest veel lekkerder vinden. Ze smekken dit met heel veel genot naar binnen; eerst van mijn theelepeltje en nu zelf al uit het eetbakje. Geweldig! De kittenbrokjes heb ik ze nog niet zien eten. De moppies krijgen naast mama’s melk nu 3 x daags Carnibest. En maar lekker verder groeien! De groei ging met ups en downs deze week (ochtend vergeleken met avond), waarschijnlijk door aanleren van vaste voeding, zelf actief moeten gaan ontlastten en meer actief zijn. De darmpjes moeten ineens ander voedsel gaan verteren. Ik heb de kittens voor het voeden van vlees ter ondersteuning van de darmflora Bene-bac gel gegeven. Jazz was deze week 1 dag 3 gram afgevallen, maar compenseerde dit de volgende dag weer door 32 gram te zijn gegroeid: ongelooflijk! Verder zijn de kittens iedere dag weer gegroeid.
Ze doen het geweldig goed op de Carnibest! Monty weegt nu 714 gram, Pebbles 603 gram en Jazz 605 gram. Super aangekomen in 1 week tijd en voor de leeftijd van 5 weken! Ze maken een erg gezonde, actieve indruk. Wel hebben ze allen wat last van waterige/overlopende oogjes, wat ik dagelijks even schoonmaak. Ik hoop dat dit in de loop van de groei minder gaat worden. Hun ritme is: Slapen, spelen met elkaar, krabpaal, speeltjes en drinken bij Djoy/Carnibest eten. Oh ja, naast elkaar pesten is mama pesten ook een leuke bezigheid 😉 Heerlijk om die mooie nieuwe ontwikkelingen van de kleintjes te zien.

Zondag 18-11-2012
De moppies zijn inmiddels 6 weken oud. Ze hebben afgelopen maandag hun nieuwe grote verblijf gekregen, waarin ze heerlijk kunnen slapen, rennen en ravotten met elkaar…en wat zijn ze er toch blij mee. Zodra ze wakker worden is het tijd voor actief spelen in de grote speeltuin 🙂 Het nieuwe roze krabpaaltje “catch me if you can” met gaten en balletjes erin is helemaal geweldig en de balletjes worden er dan ook steeds fanatiek uitgevist. Ook is paalzitten nu erg leuk; er bovenop klimmen en dan “zien of ik toch misschien via de bovenkant bij de rand van het verblijf kan komen”. Want buiten het verblijf is het natuurlijk helemaal groots en geweldig! Het is Pebbles al gelukt om op de rand te springen. Monty probeert een andere taktiek: gewoon klagelijk blijven piepen, want: “misschien haalt het vrouwtje me dan wel uit het verblijf” … hmm jaja… Jazz snapte nog niet dat ze haar plasjes op de bak moest doen in plaats van op de schapenvachtjes en andere zachte ondergronden. Ik heb daarom eerst 2 en vervolgens 3 kattenbakjes in het kittenverblijf gezet en het gaat nu over het algemeen goed.
Onze Jamie heeft ook al diverse keren kennis gemaakt met de kittens. Ze vind ze wel interessant, maar toch ook wel erg spannend. Ze heeft snel de neiging om een pootje uit te delen en blaast soms als de kittens te dichtbij komen en actief zijn (de boeffies zijn nu zelf in de uittestfase en dat kan er soms ruig aan toe gaan…). Ik geef Jamie steeds lekkers als ze rustig is bij de kittens in de hoop dat ze ze als positief gaat zien. We houden haar goed in de gaten en laten haar niet bij de kittens als wij er niet bij zijn. De kittens vinden haar aanwezigheid ook interessant, maar net als Jamie, toch best een beetje eng.
Uiteraard mogen de kittens dagelijks lekker verkennen en ravotten in de woonkamer/keuken. Ze rennen de hele woonkamer door; achter elkaar aan en spelen met elkaar en de vele speeltjes. De grote krabpaal is ontdekt en fantastisch bevonden. Volop klimmen (het dressoir is al bereikt) en in de tonnetjes verstoppen. Het kittenkrabpaaltje in de woonkamer en de krabtonnen zijn ook al ontdekt en verkend. Monty weet al op de bank te klimmen; gewoon de nagels in de bank zetten en klimmen maar … hmm. Ook onder de bank kruipen is erg leuk. Verder wordt het warme blauwe mandje na de speeltijd gebarricadeerd met kittens die voldaan bij mama drinken om vervolgens heerlijk warm in te dutten.
De boeffies eten graag van de Carnibest. Monty had vrijdagavond voedsel gebraakt en voelde zich niet zo prettig. Zijn temperatuur was echter goed en hij bleef ondanks het braken gewoon bij mama drinken. Ik heb hem een klein prikje gegeven zodat hij zich weer beter zou gaan voelen en niet meer zou gaan braken. Gelukkig had hij er maar tijdelijk last van want ik heb geen braaksel meer gevonden en Monty was weer zo actief als altijd. Mogelijk heeft hij te gulzig/te veel gegeten…de lekkere snoeperd. De kittens hebben overigens goed op de ontworming gereageerd; 1 dag dat er wat minder werd gegeten door Jazz, maar verder prima! Ze vinden het nog fantastisch om met zijn 3tjes op de kittenkrabpaal te liggen, voor zover dat nog past. Anders zoeken ze hun plekje op het schapenvachtje tegen of op de warme kruiken. Buiten hun verblijf is het blauwe mandje van mama favoriet! Bij het vrouwtje op haar broek gaan zitten en de nageltjes hier vervolgens in zetten is erg leuk … ahum … dan zet ik ze weer fijn van mijn broek af en geef ze een leuk speeltje als alternatief.
De gewichten: Monty weegt 855 gram, Pebbles 780 gram en Jazz 750 gram. Ze groeien super en zijn zo fit als hoentjes!

Zondag 25-11-2012
Alweer 7 weken oud en de kittens zijn niet meer in hun verblijf te houden 😉 Ze klimmen er graag zelf uit om vervolgens de hele woonkamer “onveilig” te maken. Banken worden beklommen en zelfs de grote cattower krabton van 1,5 meter hoog trotseren ze. Maar ja: “Hoe kom ik nu weer naar beneden?” Jazz, Monty en Pebbles: “Ik ga gewoon heel zielig piepen, dan reageert het vrouwtje wel”. Jazz kruipt dan op mijn schouder om weer veilig beneden afgezet te worden (kleine knuffelkont). Als ik niet reageer, proberen de schatjes het toch maar gewoon zelf, soms met hulp van de tussenliggende holletjes…maar uiteindelijk met succes 🙂 De holletjes van de krabtonnen worden graag gebruikt om heerlijk in te slapen…hoewel; er zijn heel veel fijne slaapplekjes: lekker op de bank, in het blauwe mandje, op de krabpaal of tonnen en Jazz heeft het stapeltje van schone mandjes en kleedjes op het dressoir vandaag gevonden om lekker een tukkie op te doen hihi (kleine prinses op de erwt ;-). Ook Pebbles zie ik er nu lekker op slapen. De moppies kiezen zelf graag uit waar ze gaan liggen; de ene keer bij elkaar en vervolgens weer verspreidt door de hele kamer. Ze vinden alle speeltjes in de woonkamer stuk voor stuk prachtig. Dan weer de rotonde met balletje, vervolgens de losse balletjes en die van knisperfolie, het stoffen muisje. De muizenfamilie op dansende veren is erg leuk, net als de bruin gestoffeerde gedraaide spiraal met het witte pluchen bolletje bovenaan. Lekker in hangen en happen; fantastisch. Ook het touw aan de Cat Castle krabpaal wordt fanatiek beklommen en ook erin bijten is leuk. De Kongspeeltjes zijn daarnaast geweldig om mee te stoeien. Ze lopen ook over de vensterbanken te struinen om vervolgens fijn in de hangende paneelgordijnen te bijten…dat gaat zo leuk heen en weer. Niet helemaal de bedoeling natuurlijk, dus ik geef ze op dat moment een alternatief speeltje om in te happen. Mama Djoy brengt haar kindjes steeds weer de leuke roze hengel in hun kittenverblijf; erg schattig! We vinden deze namelijk iedere ochtend weer in of deels over het kittenverblijf 🙂 Het reismandje staat van begin af aan al open in de woonkamer met een lekker zacht bedje erin en een zakje valeriaan. De kittens zitten of liggen er al graag in en het zakje valeriaan is uiteraard heerlijk! Zo geven we de moppies al een positieve link met de reismand voor later. Met elkaar spelen en elkaar uittesten is een fanatieke bezigheid; soms hoor je gepiep omdat het er best ruig aan toe kan gaan. Zo leren ze weer van elkaar. Monty kan, wat spelen met elkaar betreft, best fel zijn. Zijn gewicht gooit hij daarbij natuurlijk in de strijd 🙂 Bolle boef dat hij is. Hij heeft zijn zusje Pebbles al een klein schaafwondje bezorgd bij haar gehoorgang. Deze heb ik ingesmeerd met wondzalf voor een goede genezing. Pebbles heeft er 1 avond wat last van gehad; het schrijnt natuurlijk, waardoor ze steeds zat te krabben. De zalf heeft goed zijn werk gedaan gelukkig.
Mama Djoy laat haar kindjes al wat meer met rust en zoekt ze op wanneer zij denkt dat dit nodig is; ze voelt dit feilloos aan. Ze corrigeert haar kindjes, zoals het hoort, als ze te erg doordrammen en haar blijven treiteren. Hierdoor leren haar kindjes ook grenzen kennen (tot hier accepteer ik het, maar niet verder). Het drinken bij mama wordt al wel wat minder dan het was. De kittens eten natuurlijk 3 x daags Carnibest, mama vind hun tandjes ook wat minder prettig aan haar tepeltjes en ik heb Pebbles al kittenbrokjes zien eten die buiten het bakje lagen. De rest heb ik nog niet gespot op zelf brokjes eten. Monty heb ik al diverse keren uit het waterbakje zien drinken, dus dat gaat ook prima. Nu de rest nog. Pebbles is het meest afwachtend van de drie. Zij lijkt wat dat betreft het meeste op haar moeder. Hoewel, als ze echt iets niet wil, dan laat ze dit wel merken. Wat dat betreft en qua spel zit er wel een pittig karakter in het blauwe dametje 🙂

Vandaag is Daphne uit Deventer gezellig op bezoek geweest voor Pebbles. Ze gaf aan dat ze al helemaal verliefd was op haar foto’s 🙂 Pebbles heeft dan ook wel een erg sprekend gezichtje. Na een bezoekje aan haar te hebben gebracht was Daphne verkocht. Pebbles krijgt na 5 januari haar nieuwe warme huisje in Deventer bij Daphne en haar familie 🙂

Jamie laten we iedere dag een tijd in de woonkamer. Ze vind de kittens erg interessant, maar nog steeds wel spannend. Ik probeer het spelen met haar en de kittens te combineren. Samen met het hengeltje spelen of met wat anders. Dat gaat aardig, hoewel Jamie nog wel blaast of een poot uitdeelt als de kittens te dichtbij komen en vooral als de moppies haar hierbij strak aankijken. Ik heb Jamie haar nageltjes wel even geknipt omdat haar poot toch wat groter is dan die van de ukkies. Ze kan best lompe poten uitdelen namelijk. De kittens schrikken dan even en hebben even ontzag voor haar, hoewel….niet voor lang. De kleintjes blijven haar uitdagen 🙂 Vooral Monty laat zich niet zo makkelijk uit het veld slaan…hihi; karaktertje dat hij is. Hij ligt nu overigens, terwijl ik de website bijwerk, heerlijk tussen mijn benen in te slapen op de bank :-)…de kleine schat!
Qua gewicht doen de kittens het nog steeds fantastisch. Monty is verrassend genoeg de kilo al gepasseerd; lekkere rolmops 🙂 Hij weegt momenteel 1090 gram. Pebbles volgt hem op met 941 gram en Jazz weegt 894 gram.
Wat zijn het toch een leuke beertjes aan het worden. We genieten met volle teugen van onze schatjes!

PEBBLES IS VANDAAG BESPROKEN VOOR DAPHNE! MONTY ZOEKT NOG EEN NIEUW WARM MANDJE!

Zondag 02-12-2012
8 weken: Inmiddels ontwikkelen de kleine moppies zich steeds meer, ook qua spel begint het nu serieuzere vormen aan te nemen. Je hoort ze nu al flink grommen naar elkaar als ze een “prooi” (favoriet speeltje) te pakken hebben. Het kittenverblijf hebben we maar weer opgeborgen, want het had geen nut meer: de boeffies wisten er allemaal steeds weer uit te klimmen. Als ze moe waren, bleven ze soms nog wel even in het verblijf liggen, maar dit was van zeer korte duur. Want vrouwtje: “Buiten het verblijf vinden we veel fijnere en leukere plekjes om te slapen en te spelen ;-)”. De kleine ravottertjes hebben inmiddels de grote jumbokattenbak van mama ook al gevonden, waar ze nu soms al op plassen en poepen, naast de 3 kleinere kattenbakjes die verspreid in de kamer staan. De kattenbakkorrels zijn overigens nog steeds erg lekker……hmm. Toch steeds maar weer bij het brokjesbakje zetten, als ik ze erin zie happen; helaas nog met weinig resultaat. Hoewel: vanavond heeft Pebbles brokjes uit het bakje gegeten 🙂 Nu de rest nog! Ik voeg nu ook licht geweekte brokjes toe aan de Carnibest, in de hoop dat ze de hint begrijpen.
Wat zijn de boeffies toch actief als ze wakker zijn; racen van de ene kant naar de andere kant van de kamer, de keuken in, de krabpalen en tonnen opklimmen en de banken onveilig maken. Ook achter elkaar aanjagen wordt steeds leuker en van het ene naar het andere speeltje overstappen hihi. Ik heb nu de bruine bench open in de woonkamer gezet, met een ritselzak, kattenbakje en speeltjes. Ze vinden het helemaal leuk. Hierin zet ik de moppies als ik moet stofzuigen en zelf minder oplettend kan zijn (voor je het weet heb je een rennend kitten onder je voeten). Ook heb ik de speeltunnel deze week in de kamer gelegd: “Whow! Dat is toch echt fantastisch”. Steeds door de tunnel heen rennen, speeltjes in meeslepen, klieren met broer of zus (een binnen/ander buiten). Wat speeltjes betreft: deze worden al veelvuldig in de bek genomen en meegenomen naar een ander plekje 🙂 Monty en Pebbles waren van de week druk aan het stoeien om een wit speelmuisje. De ene keer had Monty deze en vervolgens ging Pebbles er weer mee vandoor; erg leuk gezicht 🙂
Monty en Jazz vinden het heerlijk (en wij uiteraard ook ;)) om als ze moe zijn lekker op onze warme schoot te kruipen en in te dutten. Pebbles is wat afwachtender, maar kwam van de week toch ook maar bij me op schoot gekropen, aangezien het zonder broer en zus toch minder gezellig slapen was (die lagen al languit op schoot) 🙂 Jazz is van de week half in mijn nek/half op de bankleuning in slaap gevallen en later ook toen ik haar in mijn handen had, de knuffelschat; ze vind het allemaal best. Ik heb helaas moeten ontdekken dat onze lieve Jazz een scheef gebitje heeft: haar bovenkaak en onderkaak sluiten niet mooi op elkaar aan. Dat is mogelijk ook de reden dat ze als klein ukkie niet zo makkelijk kon/wilde drinken. Toch eet ze nu prima en is het een super actief en vrolijk dametje. Ik ga van de week overleggen met collega dierenartsen of we hier nog wat mee zouden kunnen…misschien de belemmerende melkhoektandjes vroegtijdig trekken in de hoop dat de kaak tijdens de verdere groei nog recht komt te staan…? Wel is het heel erg vervelend! Monty en Pebbles hebben gelukkig goed aansluitende gebitjes!
Wat betreft de gewichten…die zijn nog steeds prima 🙂 Monty weegt alweer 1252 gram, Pebbles weegt 1112 gram en Jazz 1078 gram. Mama Djoy gaat af en toe nog lekker bij ze liggen om haar lieve kindjes te voorzien van warme melk en een lieve knuffel te geven. Ook brengt ze haar kindjes nog steeds al miauwend hengeltjes, wat naar mijn idee als natuurlijk gedrag: “het brengen van prooien” moet inhouden. Schattig om te zien 🙂 Daarnaast corrigeert ze haar kindjes ook duidelijk als ze te ver gaan. Super mama’tje dat ze is. Volgende week meer nieuws over het Great ID-front 😉

Zondag 09-12-2012
Weer een week voorbij en wat gaat het toch hard! Voor we het weten verlaten onze schatjes het nest alweer: de moppies zijn alweer 9 weken oud. Dit betekend dat ze deze week ook hun eerste inenting zullen gaan krijgen en dus meegaan in de auto. Ik ben benieuwd hoe ze het gaan vinden. Volgende week meer nieuws hierover. Verder zijn Monty, Pebbles en Jazz nog steeds lekkere speelse en actieve kittens.
Zowel mama Djoy als haar kindjes vinden bovenop de bruine bench een heerlijk plekje om te gaan liggen. Aangezien er stevig rubber gaas bovenin zit (dit wordt zo’n fijne ligkuil), was dit natuurlijk een leuke uitdaging en moesten er tandjes en nageltjes in gezet worden. Ik heb er maar een lekkere warme fleecedeken op gelegd; zo hebben moppies het comfortabel en is het gaas veilig verstopt voor de scherpe klauwtjes en melktandjes. Een paar speeltjes erop en we hebben weer een fijn alternatief gecreeerd 🙂
Naast de tunnel heb ik deze week ook de tent met oren en staart in de kamer neergezet: “Maar dat is toch een geweldig ding!!” De speelmuis met piepgeluiden of een ratelballetje erin is geweldig. Als de tent dan beweegt, klinkt dit zo leuk. Ook erin spelen is fantastisch. In de tent met elkaar stoeien of de een aan de binnenkant en de ander aan de buitenkant tegen het tentzeil aan slaan: wat een feest is dat zeg! De tent zie je zo nu en dan door de kamer springen hihi 🙂 Zelfs mama Djoy gaat er zo nu en dan lekker in liggen. Veel rust krijgt ze er uiteraard niet in met haar ravottende kindjes 😉 Ook is de tent al een paar keer ingeklapt door het actieve spel erin en eromheen. De moppies vermaken zich prima.
Daarnaast natuurlijk lekker op de Cat Tower krabton klauteren om bovenop in slaap te vallen. Eraf komen gaat ook prima: een klein stukje via het geweven sisal naar beneden (soms achteruit naar beneden ;-)) en vervolgens (omdraaien en) met een grote sprong op 4 pootjes landen en verder lopen……helemaal goed. Ook de Cat Castle krabpaal is heerlijk om in te klimmen, op te spelen en om op in slaap te vallen. Er wordt veelvuldig met speeltjes gesleept. Op en af de bank en bench. De moppies zijn helemaal weg van de vilten speelmuisjes met ratel of belletje erin: die zijn zo geweldig, dat ze bewaakt worden voor broer of zus. Vaak hoor je een flink gegrom als er een broer of zus in de buurt komt van het muisje; want o wee, hij mag niet worden afgepakt. “Deze is van mij!” Dit is echt een favoriet speeltje van alle 3 de moppies. Daarnaast is de teaser met veren fantastisch: het gaat zo leuk heen en weer! Er zijn uiteraard al een paar veren gesneuveld door het bijten en slaan 😉 Wel bergen we de hengels/teaser na het spelen weer op; ze moeten niets opeten natuurlijk of verstrikt raken in de touwtjes eraan!
Qua eten gaat het goed, hoewel Monty nog steeds de meest grote eter is: een echte kerel. De dames doen alles wat rustiger aan. Pebbles eet al wel kittenbrokjes, zolang ze maar op de grond liggen…de gekkerd. Monty heb ik van de week getricked: hij lag bij mama te drinken, mama liep weg en ik zette het bakje met geweekte kittenbrokjes voor zijn neus…jaja, meneer ging lekker door met eten. Brokjes in harde vorm heb ik hem nog niet zien eten. Ook Jazz is eigenwijs: ik doe nu standaard geweekte brokjes door het Carnibest vlees. Mevrouw vond het in het begin toch wat minder lekker, maar ja: ze moeten het maar leren. Ook zij haalt haar neus nog op voor de harde brokjes, hoewel ze het kattengrit wel “lekker” vind hmmm 😉 Ik houd stug vol met brokjes erdoor mengen. Binnenkort ga ik er ongeweekte brokjes doorheen mengen, kijken hoe dat gaat…? Ik houdt nog dagelijks de gewichten bij van de kittens en ze groeien goed. Na gebruik van de kattenbak (poepjes) wegen ze soms wat minder, dit komt ook door het actieve karaktertje wat er in de moppies zit: wat een energie verbruiken ze zeg! Maar goed, ze moeten niet te verwend raken. Mama Djoy loopt nu soms weg als haar kindjes bij haar aandringen om de tepel. Dit is ook hoe het hoort te gaan in de natuur, dus ze doet het prima als moeder! Ze kunnen niet eeuwig op mama’s melk of mijn vers aangedragen vlees blijven teren. Volhouden heet dat…best moeilijk soms 😉 De gewichten?: Monty 1457 gram, Pebbles 1290 gram en Jazz 1262 gram.
Vandaag zijn Daphne, en nu ook Paul en kinderen Danique en Lars weer bij Pebbles komen kijken. Pebbles was nu gelukkig wel even wakker (in tegenstelling met vorige keer) toen ze op bezoek waren. Lars en Danique hadden twee leuke speelmuisjes voor Pebbles meegebracht 🙂 erg lief! Pebbles vond het wel weer erg spannend allemaal, maar Lars en Danique konden haar wel een beetje paaien met het verenteasertje gelukkig…waardoor ze iets ontdooide. De kinderen wilden Pebbles uiteraard het liefste direct mee naar huis nemen om te vertroetelen en lekker mee te spelen. Helaas moeten ze hier nog heel even op wachten … maar Lars en Danique: Voor jullie het weten is ze bij jullie thuis hoor! Dan kunnen jullie zoveel met haar spelen als jullie willen 🙂
A.s. zondag komen Marjolein en haar ouders op bezoek voor Monty; zij hopen in hem een maatje te vinden. Dit komt naar mijn idee wel goed! 🙂

Zondag 16-12-2012
10 weken oud: de kleintjes worden al groot. De activiteit lijkt alleen maar toe te nemen 🙂 De woonkamer wordt nu echt onveilig gemaakt: snoertjes vertonen kleine knaagspoortjes. Toch maar even verder opgeborgen en omringd met PVC buis. Ook is nu bovenop de boekenkast, die naast de Cat Tower krabton staat, een favoriete ligplek geworden van Pebbles en Jazz. Soms lekker bovenop bij mama aanhaken; nog stiekem wat van haar lekkere melk meesnoepen. Mama Djoy staat dit nog maar sporadisch toe en dan ook niet erg lang.
De kittens zijn afgelopen dinsdagochtend mee geweest in de auto naar mijn werk: dierenartsenpraktijk Nijkerk-Wellensiek. Gezellig met zijn 3tjes in de bekende en vertrouwde reismand die standaard in de kamer staat. Nou dat is even leuk,… maar toch wel wat raar. Mama Djoy kwam gelijk even kijken wat ik met haar kindjes ging doen; de zorgzame lieverd! Ik heb haar even een knuffeltje gegeven en haar even lief toegesproken ter geruststelling.
In de auto vonden Monty, Pebbles en Jazz het op de heenreis wat spannend, maar toch ook wel erg interessant; miauwen deden ze niet, alleen maar interessant om zich heen kijken. Bij mijn collega-dierenarts Richard op tafel was wel even vreemd; voorzichtig wat snuffelen om de boel te verkennen. Monty was zoals altijd haantje de voorste en wilde zelf al uit het mandje klimmen (nieuwsgierig als hij is :)). Jazz volgde hem op, maar vond het niet zo fijn dat Richard wat langer in haar bekje keek en ging haar kleine nageltjes wat gebruiken. Het is te hopen dat haar onderkaakje nog recht groeit, dit is afwachten. Ik ga kijken of haar onderkaakje met de tijd wat rechter trekt. Indien dit het geval is, laat ik vroegtijdig de (nu nog niet) belemmerende melkhoektand verwijderen. Indien haar onderkaakje zo blijft als hij nu is, heeft dit waarschijnlijk geen zin en zal de onderkaak licht scheef blijven staan. Toch valt de scheve stand niet erg op. Jazz reageerde met een klein piepje op haar entingsprikje. Pebbles vond het wat spannender, ons schuwige meiske, maar gedroeg zich met de enting voorbeeldig: lekker bij Richard op schoot bleef ze rustig en gaf alleen een klein miauwtje met het entingsprikje. Monty vond het veel te interessant en probeerde van Richard zijn schoot te glippen; hij was een stoere kerel en gaf geen kick bij zijn entingsprikje. Alle kittens zijn door Richard helemaal gezond verklaard: ik ben weer een zeer blije fokker uiteraard 🙂 Ook zijn de moppies nu voorzien van hun EU paspoort. Op 2 januari 2013 krijgen ze hun 2e vaccinatie tegen katte-, en niesziekte. Dan krijgen de moppies ook hun chip en worden ze geregistreerd op naam van hun nieuwe personeel. De Neocat stambomen van de kittens zijn deze week overigens binnen gekomen.
Op de terugreis in de auto kreeg ik een klein kittenconcertje te horen, ook met de pootjes proberen uit het mandje te komen: “We willen eruit, de boel verder verkennen ;-)!”. Maar ja, dat gaat nu eenmaal niet: ravottende kittens los in de auto… hmmm … geen goed idee ;-). Thuisgekomen kwam mama Djoy haar kindjes direct enthousiast verwelkomen en schoonlikken van alle “vreemde” luchtjes. De moppies gingen direct weer lekker spelen/plassen en poepen op de bak. Ik had verwacht dat ze wel even een dagje uit hun doen zouden zijn, maar nee hoor: na even de slaap te hebben gevat, hebben de moppies ’s middags zeer actief gespeeld alsof er niets was gebeurd 🙂 Heel erg fijn! De favoriete speelmuisjes vlogen weer door de kamer van links naar rechts en de tent zag je vaak genoeg door de kamer hupsen 🙂 De rest van de week heb ik ook eigenlijk weinig gemerkt, behalve dat met name de dametjes toch wat minder aten dan normaal…toch een lichte reactie? Hun activiteit lijkt na de vaccinatie overigens wel verdubbeld, hihi 😉
Ik vermoedt dat de kittens erg veel energie verbruiken en dat ze hier niet tegenaan eten. Ze kunnen kittenbrokjes eten als ze trek hebben, want deze staan standaard voor hun klaar in keuken en woonkamer. Daarnaast uiteraard de Carnibest (afwisselend: lam-mix, vlees-mix en natuurvoer) die ze van mij krijgen. Ik ben nu droge brokjes door de Carnibest aan het geven en dit gaat aardig goed, echter Jazz en Monty zijn nog te eigenwijs om de droge brokjes los van het vlees te eten: toch maar doorzetten nu. Pebbles eet de droge brokjes wel zelf uit het eetbakje…toppie! Monty eet ze alleen nog geweekt uit het bakje. Jazz is de meest eigenwijze en wil nog geen van beide; portretje dat ze is 😉 Ze zal het toch moeten leren. Wel gaan de zakjes met Royal Canin Growth vlees in saus bij alle 3 de kittens grif naar binnen…”Jammie…lekker!”
De gewichten: Monty, onze lekkere eter, met zijn kleine hangbuikje ;-): 1625 gram, Pebbles: 1375 gram en Jazz: ook 1375 gram.

Vandaag is Marjolein met haar ouders, helemaal uit Delfzijl gekomen om Monty te bezoeken. Marjolein was, aan haar enthousiaste mailtjes te lezen, voor het bezoek al helemaal verliefd op manneke Monty. Ze had hem al aan iedereen laten zien en hem stiekem toch eigenlijk al een andere naam toebedeeld 😉 Monty kreeg van haar een leuk speelballetje met staart eraan en zelfs wij kregen een heerlijke kruidkoek bij de Delfzijlse bakker vandaan. Echt heel erg lief! Tijdens het bezoek werd wel bevestigd voor Marjolein en haar ouders dat Monty, uhh…nu omgedoopt tot Muffin 🙂 zijn nieuwe huisje bij hun gaat krijgen in januari! Het is ook een heerlijk ventje! Speels, ondernemend en houdt van knuffelen. Marjolein en ouders: jullie gaan vast en zeker heel veel van deze lieverd houden!
Blue-point meiske Dazzling Jazz blijft in ieder geval voorlopig nog bij ons, zodat we kunnen kijken hoe haar onderkaakje zich gaat ontwikkelen. Ook Jazz is een schat van een dametje, welke zeer ondernemend en speels is. Het is ons nog niet duidelijk of ze pertinent bij ons zal gaan blijven, aangezien ze niet geschikt is om een nestje mee te gaan fokken: de lichtscheve stand van het onderkaakje kan mogelijk erfelijk zijn (ergens in de bloedlijn liggen) en ook heeft Jazz niet de blauwe oogkleur die de colorpoint hoort te hebben, maar zeer lichtgelige oogjes. Dilemma is dat het zo’n ontzettende lieverd is … afstand doen is altijd moeilijk, maar zij heeft wel een erg speciaal plekje in mijn hart. We gaan het rustig bekijken en overdenken.

MONTY GAAT IN JANUARI ZIJN NIEUWE WARME MANDJE KRIJGEN BIJ MARJOLEIN EN HAAR FAMILIE IN DELFZIJL: HIJ GAAT DE LEUKE NAAM “MUFFIN” KRIJGEN!

Zondag 23-12-2012
Pfoe, wat gaat het toch hard: de moppies zijn alweer 11 weken oud! De boeffies rennen en spelen wat af. Ook schijngevechtjes (alle houdingen aannemen die hierbij horen) en flinke stoeipartijen met elkaar houden hoort er nu bij. Ze leren van elkaar. Mama Djoy leert ze nu toch wat vaker de les als ze het iets te druk/heftig vind. Ook Jamie is nu vaker van de partij in de kamer. De kittens leren van haar en Jamie ook nog steeds van de kittens. Niet alleen Jamie achtervolgt en bespringt de kleintjes … nee, andersom net zo! Jamie heeft al geleerd dat ze niet te lomp moet doen, hoewel … soms heeft ze nog een bui. Maar het gaat goed! Jamie schrikt soms als Jazz, Pebbles of Muffin haar ineens van achter tegen de staart tikken (zonder dat ze het door heeft). Zelf doet ze dit veelvuldig, dus alleen maar goed dat de kleintjes haar zo nu en dan “terugpakken” 😉 Pebbles ging gister zelfs achter Jamie aan … ons “schuwe” meiske? Wat dat betreft is het heel tegenstrijdig: schuw maar toch een pittig karakterdametje. Wat kunnen de kittens ook grommen als ze een favoriet iets bemachtigd hebben, waar ze de broer/zus niet bij willen hebben. Je merkt echt dat nu de tijd is aangebroken dat spel/jacht/bescherming van “bezittingen” van belang worden.
De moppies hebben onze nep kerstslinger rond de schouw van de openhaard ontdekt en willen hier nog weleens hun tandjes in zetten. Weghalen bij de slinger en alternatieven bieden werkt wel … hoewel: het blijft een aantrekkelijk ding natuurlijk, vooral met die leuke knipperende lampjes erin 🙂 Ook weten ze nu op de eetkamerstoelen te klimmen en hebben hierop volgend, via de stoelleuningen, ook de eetkamertafel bereikt.
De kittens zijn inmiddels al een aantal keer ontwormd, met name Pebbles protesteert het hardst; zij is van nature al niet echt een knuffeldametje, maar zoekt liever haar eigen weg. Ze lijkt daarin het meest op mama Djoy. Muffin en Jazz vinden de ontwormingen ook niet fijn, maar bij hun gaat het wel wat makkelijker. Zij zijn beiden wel knuffelig 🙂 Ontwormen is uiteraard wel iets wat belangrijk is en moet gebeuren, hoe vervelend het ook voor de moppies is. Ze hebben overigens totaal nog geen last van diarree gehad, waar ik erg blij mee ben. Ze krijgen voor en na de ontworming wel Bene-bac gel van mij, wat een probiotica is en een ondersteunende werking voor de darmpjes heeft. Het doet prima zijn werk 🙂
De kittens krijgen van mij nu nog 2 x daags Carnibest te eten, gemixt met kittenbrokjes. In de middag geef ik ze Weaning kittenbrokjes (welke ook standaard voor hun in huis klaar staan) gemengd in wat Weaning vlees; uiteraard zo min mogelijk vlees en veel brokjes … want Muffin en Jazz vertikken het nog om droge brokjes te eten; eigenwijs als ze zijn! Deze week ga ik de middagportie achterwege laten en hopen dat ze, door gevoel van trek, toch droge brokjes gaan eten. Ze zullen er toch aan moeten geloven. De vleeszakjes met vlees in saus vinden ze uiteraard heerlijk, zolang het maar nat en slobberig is en ze vooral niet teveel moeite hoeven te doen … hmm … ze leren het maar. De gewichten zijn inmiddels: Rolmopsje Muffin 🙂 1849 gram, Pebbles en Jazz beiden 1545 gram.

Daphne, Paul, Danique en Lars zijn vanochtend weer gezellig op bezoek geweest bij hun Pebbles. In het begin was Pebbles wel weer schuw en afwachtend, echter nam de schuwheid gelukkig wel wat af toen ze weer even aan iedereen/ de drukte gewend was; ze werd mede door het veren teaserje, wat Danique als speelgoed had, toch vrijer in haar bewegingen en was minder alert naar de familie toe. Dit was wel erg fijn om te zien! We hebben een mooi kerstpresentje gehad van Daphne, Paul, Danique en Lars: heel erg lief! 🙂 Danique en Lars: nog heel even geduld hoor. Voor jullie het weten is Pebbles bij jullie thuis. Nog even lekker genieten van de feestdagen en dan …… genieten van kleine Pebbles 🙂
Oh ja, Marjolein: je speeltje is, naast de favoriete speelmuisjes van hier, erg geliefd hoor bij Muffin! Hij ligt er nu weer mee te stoeien 🙂
De moppies doen het heel goed. Heerlijke schatjes zijn het! Het is … nu het nog kan … op en top genieten van de kleintjes!

Zondag 30-12-2102
De kittens zijn 12 weken oud en het zal niet lang meer duren of ze gaan hun vertrouwde nestje inruilen voor nieuwe warme mandjes. Aanstaande woensdag gaan de moppies hun 2e vaccinatie tegen katten-, en niesziekte krijgen en worden ze gechipt. Uiteraard worden ze weer even helemaal gecheckt op gezondheid. De inmiddels grote kleintjes vermaken zich nog opperbest in huize Great ID. Lekker achter elkaar aanzitten is fantastisch. Ook elkaar bespringen en stoeien is leuk. Jamie vind het ook erg interessant en houdt wel van een dolletje met de kittens. Ook zij wordt achterna gezeten door onze fanatieke boeffies 🙂 Mama Djoy is af en toe nog te lief en laat haar kindjes gewoon lekker drinken; jammer, want ik probeer de moppies juist aan de droge brokjes te krijgen door ze 1 x minder Carnibest gemixt met brok per dag te geven … zucht. Muffin en Jazz zijn vreselijk eigenwijs, terwijl ze nu toch maar 2 x daags Carnibest met brok krijgen. De moppies groeien goed. De gewichten?: Muffin met zijn super eetlust (carnibest dan…pff) zit al boven de 2 kg: 2036 gram, Pebbles weegt 1738 gram en Jazz weegt 1734 gram. Mooie gewichten zijn het!
Qua speelgoed zijn de speelmuisjes (vilt/bont) met belletje erin echt het meest favoriet. Andere muisjes zijn ook wel leuk, maar toch hebben alle 3 de kittens voorkeur voor die van vilt/bont met belletje. De tent met oren en staart is super, echter deze is niet zo stabiel meer en klapt snel ineen. Jammergenoeg is deze soort tent niet meer te vinden, anders hadden we een nieuwe kunnen kopen. De krabpalen en tonnen worden fanatiek gebruikt om te klimmen, krabben, spelen en slapen. De hoge boekenkast wordt graag gebruikt om heerlijk op te slapen. Jazz vind het ook lekker om in het reismandje te slapen, want daar ligt zo’n heerlijk bontje in met een zakje valeriaan 😉 Muffin vind het fijn om aan horizontale oppervlakken te krabben en gebruikt hiervoor graag de boogjes van de kittenkrabpaaltjes. Pebbles laat niet met zich sollen en bespringt haar broer nu vanaf 1/2 meter afstand hihi. De rollen zijn nu dus ook omgedraaid. De huisjes die van de proefverpakkingen Catsan kattenbakkorrels kunnen worden gemaakt zijn leuk speelgoed. Door de raamgaten wordt geregeld met elkaar gestoeid d.m.v. pootjes uitdelen 🙂 Jazz is een zeer nieuwsgierig en ondernemend dametje. Als ze bij mij in handen 1 x door de deur mee is geweest naar boven en ik zet haar daarna weer in de woonkamer, gaat ze heel klagelijk miauwen, tegen de tussendeur aanstaan en van de deur al miauwend naar mij kijken. “Ik wil weer naar boven … dat was zo interessant en leuk!” 🙂 Aandacht vragen kunnen de moppies wel. Ook Muffin kan erg klagelijk miauwen als hij zijn zin wil krijgen. Grappig is dat Pebbles een heel hoog piepmiauwtje heeft en Muffin en Jazz en lagere, zeurderige miauw hihi 😉 Wat leren de kleintjes toch snel.
We hebben na veel slikken toch besloten om ons lieve blue-point meiske Dazzling Jazz te verkopen … slik. We kunnen nu eenmaal niet alle kittens die we fokken aanhouden. Gisteravond is Edith met een van haar kinderen geweest om Jazz een bezoekje te brengen. Ze vonden haar erg leuk. Jazz was eerst wat terughoudend, maar bleef na wennen aan geurtjes/andere mensen heerlijk rustig in de armen van Edith zitten, de schat 🙂 Na overleg met het thuisfront van Edith, en het laten zien van filmpjes/foto’s van Jazz, heeft sinds vandaag ook Jazz een nieuw warm mandje gevonden. Jazz gaat overigens de leuke meisjesnaam Liesje krijgen.

Zondag 06-01-2013
Onze lieve moppies zijn alweer 13 weken oud en aankomende week is dan ook de tijd aangebroken dat ze hun vertrouwde nest gaan verlaten en hun intrek gaan nemen in hun nieuwe liefhebbende huisjes in Deventer, Delfzijl en Wageningen! Pff … wat zullen we de kleine schatten gaan missen! 🙁
Naast dat wij weer een nieuw jaar begonnen zijn, hebben de kittens dit natuurlijk ook meegemaakt. Ze waren bij ons in de buurt in december al geregeld vuurwerk aan het afsteken. Uiteraard was hier afgelopen maandag al veel meer van te merken: behoorlijke knallen en piepende vuurpijlen waren overdag al te horen, ook bij ons voor het huis. Of de kittens er last van hadden? Nou nee hoor … die bleven vrolijk en actief doorspelen en ook al werd er een “bom” afgestoken, ze sliepen ongestoord verder 😉 Ze gaven totaal geen blijk van angst of interesse. Heerlijk! We hebben voor de avond het rolluik/jaloezieen en de gordijnen dicht gedaan. Daarnaast hebben we lampen vol aangedaan en de televisie op de radiozender gezet. Hiermee hebben we het vuurwerkgeluid minder direct laten klinken en de lichtflitsen niet/zo min mogelijk zichtbaar gemaakt voor de kittens. Wij waren om 00.00 bij vrienden, hadden een webcam in huis neergezet om de moppies in de gaten te houden, ware het niet dat deze er mee opgehouden was…grrr! Toen wij om 02.45 weer thuis kwamen, waren de moppies heerlijk vrij en vrolijk, als altijd, aan het spelen met elkaar en de speeltjes. Ook op 1 januari, toen er af en toe nog wel wat vuurwerk te horen was, gaven ze wederom totaal geen blijk van angst! Helemaal super! 🙂
Nou, woensdag 2 januari was het weer zover: de kittens mochten weer mee naar de dierenartsenpraktijk. In het reismandje op de heenweg vonden ze het allen prima! Mijn collega-dierenarts Daphne heeft de moppies allemaal weer helemaal onderzocht en wederom gezond verklaard 🙂 Muffin begon als gewoonlijk heel klagelijk te miauwen omdat hij heel graag uit het reismandje wilde op verkenningstocht 😉 Hij kwam uiteraard als haantje de voorste uit de reismand, de dierenartsentafel verkennen hihi. De enting gaf hij geen reactie op, maar ja…die vervelende chip … die was toch wat minder fijn. Een klein miauwtje kwam er toch wel uit dat dappere snoetje, maar hij was het gelukkig zo weer vergeten 🙂 Toen was Pebbles aan de beurt. Ze vond het toch wel weer wat spannend, maar Daphne was heel lief voor haar. De enting vond ze dit keer niet vervelend, maar toch ook die chip … vond ze akelig en begon wel even te protesteren ons lieve karakterdametje. Ook zij was het zo weer kwijt. Liesje was als laatste aan de beurt. Uiteraard hebben we het weer even over haar scheve onderkaakje gehad. Er zit geen belemmerende factor, want haar melkhoektandje staat wat scheef naar buiten. Deze moet toch plaats maken voor de blijvende hoektand. Ook Liesje vond de enting niet erg, maar de chip toch minder. Ik geef de schatten geen ongelijk dat ze even piepten met het geven van de chip; het is toch een behoorlijke naald. Gelukkig was het 2 tellen en waren ze het allemaal ze weer kwijt 🙂 Op de terugweg wilden de moppies er wederom graag uit. Thuisgekomen gingen ze lekker hun gang en speelden weer als vanouds.
De kittens hebben deze keer wel wat last gehad van de enting. Soms hoorde ik wat niesjes en ook de eetlust was met name bij de dametjes weer wat minder. Liesje had wat waterige oogjes. Liesje en Pebbles aten wel, maar niet als vanouds (de gewichten schommelden steeds van onder naar boven de 1800 gram en terug). Nu we het toch over eten hebben: een heel fijn nieuwtje > Muffin heeft afgelopen week de brokjes ontdekt! Niet Royal Canin, die ik eerst alleen standaard voor de kittens had staan, maar de Hill’s kittenbrokjes met tonijnsmaak … jammie. Ik zag hem ineens uit het voerbakje eten (wat overigens al wat een stuk langer in de kamer klaarstond … nu pas ontdekt zeker hihi). Hij heeft dus duidelijk zijn voorkeur. Ik heb er nu de Royal Canin brokjes doorheen gemixt en ik heb Muffin nog niet zien smokkelen 😉 Pebbles, die al het langst zelf kittenbrokjes at, vond deze Hill’s brokjes ook wel lekker en heeft hiernaast ineens een voorkeur ontwikkeld voor mama’s megabrokken hihi. Ze at steeds deze Royal Canin British Shorthair gemixt met de Indoor van Royal Canin, in plaats van haar kittenbrokjes … nog niet geheel de bedoeling natuurlijk. Ik dacht: “mogelijk heeft ze voorkeur voor dat stenen eetbakje, aangezien ze standaard wat moeilijk doet met de aluminium bakjes waar ze vlees is krijgt en die standaard met kitten brokjes klaarstaan.” Ik heb vandaag kittenbrokjes (Royal Canin mix met Hills) in dat stenen eetbakje gedaan en in plaats van graven, ging ze er nu wel uit eten. Wat graven betreft: de kittens hebben er een handje van om rond de eetbakjes te gaan graven (weet niet waar dit vandaag komt; ik vermoedt dat ze dit doen om “hun buit te begraven”?). Wat betreft Liesje: zij doet nog steeds moeilijk met het eten van harde brokjes, terwijl ze het wel gewoon kan. Ik ben nu wat meer aan het aandringen (uitstel met carnibestvlees geven), zodat ze wat honger heeft. Ik zet dan het stenen bakje met brokjes voor haar neus. In eerste instantie gaat ze steeds graven om het bakje. Het is me nu 2 keer gelukt, met aandringen, om haar harde brokjes te laten eten. Ik heb ze de eerste keer losse brokjes op de krabpaal gegeven … dat at ze op. Ze wilde zelf nog geen brokjes uit het voerbakje pakken. Vandaag heb ik in eerste instantie weer brokjes op de krabpaal voor haar neus gelegd, wat ze na aandringen wel ging eten. Vervolgens heb ik wederom het volle eetbakje voor haar neus gezet en haar weer aangemoedigd om hieruit te pakken en ja hoor … uiteindelijk deed ze dit dan ook 🙂 Maar het vergt veel geduld en doorzettingsvermogen. Ook had ik haar nog geen water zien drinken tot afgelopen week. Waarschijnlijk heeft ze dit toch ergens tussendoor gedaan of steeds bij mama gedronken, want uitgedroogd is ze nooit geweest. Ik heb na de brokjes ook het waterbakje bij haar neergezet en ze snapt nu dat dit om te drinken is. Ik zie haar nu geregeld zelf bij de drinkbakjes drinken 🙂 Toch houdt ik met name Liesje haar gewicht goed in de gaten, zodat ze niet ineens te weinig eet en veel afvalt. Dit is niet goed natuurlijk! Onder toezicht kun je dit goed in de peiling houden. De gewichten? Stevige Muffin: 2268 gram (hij gaat duidelijk een grote kater worden ;)), Pebbles: nu gelukkig een lekkere 1895 gram en Liesje: nu gelukkig 1867 gram. Ik ben blij met de gewichten van de dames, na een spannende week van ups en downs.
De moppies hebben de gehele week wel weer wat af gespeeld! Ze kennen dagelijks hun “gekke buien tijden”. Dan zijn ze niet te stoppen en racen ze van de ene naar de andere kant, achter elkaar aan, over de banken van links naast rechts. Ze nemen dan ook van die leuke ravothoudingen aan en testen elkaar ook flink uit. Dit duurt altijd wel even 😉 Stoeien doen de boeffies volop met elkaar, om vervolgens naast elkaar in een diepe slaap te vallen of elkaar te voorzien van een lekkere wasbeurt. Dit wassen kan overigens weer overgaan in een stoeipartij 😉 Muffin en Pebbles hebben wederom nieuwe dingen ontdekt. Naast de eetkamertafel, is het nu het kleine aanrechtje naast de jumbo-kattenbak. Muffin heeft uiteraard weer als eerste ontdekt 😉 dat hij van het kleine aanrechtblokje over kan springen op het grote aanrechtblok … ahum … niet geheel de bedoeling. De wasbak hierin is met name interessant! Water?? Niet leuk?? Juist wel! ;-P. Iedere keer als ik hem betrap, zet ik hem weer op de grond en geef hem een alternatief speeltje. Maar ja… je raad het al: boeffie Muffin is volhardend als hij wat nieuws leuks ontdekt heeft. Het komt erop neer dat ik hem geregeld uit de wasbak moet plukken hihi. Natuurlijk duurde het niet lang of zusje Pebbles dacht: “He, wat hij kan, dat kan ik vast ook! ;-)” Met als resultaat dat ik nu steeds 2 kittens uit de wasbak kan plukken :-)) Liesje heb ik alleen nog miauwend naar het grote aanrechtblok zien kijken en er nog niet op betrapt. Ben benieuwd of ze dit voor a.s. woensdag nog voor elkaar krijgt.
Woensdagmiddag mag Liesje verhuizen naar haar nieuwe warme mandje… snik. Voor ons, vooral voor mij, zal dit het meest moeilijke moment zijn. “Jazz” heeft toch een erg speciaal plekje in mijn hart gekregen. Ik had echt het idee van geboorte af aan dat ze bij ons zou blijven, maar goed … daar moet ik me nu overheen zien te zetten. Moeilijk is dit wel! Het is ook net of ze weet dat ze gaat verhuizen, ze komt sinds deze week iedere dag op mijn schoot liggen, de heerlijke knuffelschat! Ze was al een enorme knuffel, maar het lijkt steeds meer te worden. Ze wordt een super lief huisgenootje voor haar nieuwe personeel, dat is zeker! 🙂 Uiteraard ga ik Pebbles en Muffin ook enorm missen! Zij zullen a.s. vrijdagmiddag worden opgehaald door Dapnhe, Paul, Danique en Lars en door Marjolein en haar ouders. Goh, wat zal het daarna weer akelig stil worden in huize Great ID. Nu nog maar even goed genieten van onze grote schatten, want dat zijn het! Kittens om heel trots op te zijn!!! 🙂

Woensdag 09-01-2013: BLUE-POINT POESJE DAZZLING JAZZ IS WEER BESCHIKBAAR!
Ons blue-point meisje Dazzling Jazz (zou Liesje worden) zou vandaag opgehaald worden. Echter bleek er helaas toch onduidelijkheid te zijn geweest over het fokken/een nestje met haar krijgen, waardoor de koop helaas niet door heeft kunnen gaan. Onze lieve Jazz zal jammergenoeg geen nestjes mogen voortbrengen, aangezien zij een scheef onderkaakje heeft. Mogelijk kan dit erfelijk zijn, waardoor zij deze afwijking doorgeeft aan haar nageslacht. Dit willen wij uiteraard voorkomen! Vandaar dat zij dus ALLEEN verkocht wordt als geliefd huisgenootje en NIET om nestjes mee te gaan krijgen! Zij zal vanwege haar licht afwijkende gebitje ook voor een aangepaste prijs mogen gaan verhuizen.

Jazz is een schat van een poesje die graag op schoot komt voor een knuffel, om hier vervolgens heerlijk op in slaap te vallen. Daarnaast is zij heel nieuwsgierig, en ondernemend 🙂

WIJ WILLEN HET LIEVE NIEUWE PERSONEEL VAN MUFFIN, PEBBLES EN JAZZ HARTELIJK BEDANKEN VOOR HET OVERNEMEN VAN ALLE GOEDE ZORGEN/LIEFDE VOOR “ONZE” KLEINE SCHATTEN!!