Zondag 06-10-2013
De kittens zijn vandaag 3 daagjes oud en wat zijn ze toch leuk! 🙂 Mama Jamie had wat last van obstipatie, maar dit is gelukkig snel verholpen. Ze hield de eerste dagen haar urine ook lang op, zodat er een halve voetbal aan urine in de bak kwam einde van de dag. Ze ligt gewoon te graag bij haar babies 🙂 Jamie blijkt een fantastisch lieve en zorgzame moeder voor haar kindjes. Deze zijn heel tevreden en piepen nauwelijks…..”Maar mama moet niet teveel mijn gat likken, want dan ga ik wel piepen hoor!”. De kleine moppies zijn maar wat gretig naar de tepel en stoeien er behoorlijk op los om de beste tepel te pakken te krijgen 🙂 Op het kleinste katertje (rood bandje) na, groeien de ukkies prima. De kleine heeft de kracht niet om de tepel te behouden die hij vast heeft, als zijn rondbuikige broers of zusjes hem een zet geeft. Ik help de kleine man hier soms bij (anderen even aan de kant houden). Ik ben het “rode” manneke nu wel een paar keer per dag aan het bijvoeden met KMR kittenmelk, want hij bleef teveel achter op de rest. De overige kittens genieten soms ook mee…ALS ze nog honger hebben. “Ja hoor, wij zijn onverzadigbaar” 😉 Ik hoop hiermee toch enige verzadiging bij de bolleboosjes te creeeren, zodat het “rode” katertje mogelijk wat meer kans krijgt bij de tepel.
Het zijn inderdaad 3 katers en 3 poesjes geworden. Aan de kleur van de oortjes te zien, lijkt ook de kleurverdeling 50-50 te zijn: 3 x lilac-point en 3 x chocolate-point (maar hier kan ik me ook in vergissen). Zekerheid volgt snel als ze wat groter zijn geworden 🙂 Mama en kids maken het heel prima. Wij genieten weer intens van onze schatjes 🙂

Donderdag 10-10-2013
Onze kleine moppies zijn alweer 1 week oud. Het zijn echt kleine witte pluizebolletjes 😉 Ze hebben hun oogjes allemaal nog dicht, echter bij sommigen zie je al wat speling in de oogleden ontstaan. Als het goed is gaan de oogjes zich komende week openen. Mama Jamie zorgt goed voor haar kleine kindjes. Haar kindjes zijn met name nog bezig met 2 dingen: eten en slapen. Ze zijn zich echter ook al wat moeizaam voort aan het bewegen door de werpkist, af en toe piepend omdat ze mama/broers/zusjes kwijt zijn. Eenmaal terug bij de vertrouwde familie is alles weer dik in orde; even heerlijk aanschuiven aan mama’s lekkere warme melkbar (broer of zus soms van hun lekkere drankje beroven hihi) of heerlijk tussen of op broers en zusjes duiken om warm in slaap te vallen. Ook beginnen de kleintjes de ledematen te ontdekken en gaan zich al een lekkere, nog wat ongecoordineerde, wasbeurt geven na het eten… zo schattig om te zien. Puur genieten 🙂 Mama wordt lekker verwend met Royal Canin recovery/convalescence support/weaningkuipjes, BARFmenu en de overgebleven KMR kittenmelk na het bijvoeden van ons kleine “rode” manneke; heerlijk vind ze dit 🙂 De kittens zijn allemaal heel goed gegroeid in de eerste week. Ons “rode” kleine manneke heb ik dagelijks nog een aantal keer moeten bijvoeden met KMR kittenmelk. Hij is gretig en actief genoeg, echter is denk ik wat te zwak om te winnen van zijn broers/zusjes qua behouden van de tepel. Hij groeit zelf maar gestaag, maar met wat hulp van mij is hij toch aardig aangekomen deze week. Hij blijft echter een ukkie bij de rest. Ik hoop steeds dat hij uit zichzelf wat meer gaat drinken…ik houd het goed in de gaten. De andere kittens zijn heel mooi gegroeid. De gewichten per kleur bandje:
Geel katertje: 195 gram
Roze poesje: 179 gram
Rood katertje: 149 gram
Blauw katertje: 192 gram
Zalm poesje: 197 gram
Lila poesje: 187 gram
Het zijn allemaal hele lieve, kleine moppies. De kleurtjes heb ik toch maar even met vraagtekens opgeschreven, aangezien het nogal verraderlijk kan zijn om nu al te zeggen wie welke kleur gaat krijgen. Je kunt wel gaan gissen, maar rond 4 weken leeftijd is er echt meer duidelijkheid 🙂
Volgende week meer nieuws van de kleine schatten.

Donderdag 17-10-2013
Vandaag zijn de kleine schatjes alweer 2 weken. Het gaat allemaal heel prima met onze kleine bolletjes! Na het stoeien om hun eigen vaste tepel, liggen ze heerlijk tevreden spinnend te sabbelen aan Jamie haar warme melkbar 🙂 De lieve mannekes hebben allemaal hun naam al gekregen 🙂 Katertje met geel bandje heet Dodger, katertje met blauw bandje heet Cody en ons kleinste mannetje met het rode bandje heet Billy. De namen van de dames?… daar ben ik nog niet geheel uit 😉
De moppies hebben allemaal hun oogjes open; hoewel… onze Dodger “kijkt” nog door kleine gaatjes. Snel zullen ook zijn oogjes geheel te zien zijn; hij ziet er nu nog zo guitig uit hihi. Onze kleinste spruit Billy toont zich echt een enorme vechter. Tegelijk is hij ook de grootste pieper van het stel. Je hoort meteen dat Billy het is, als hij zijn snuitje open doet 😉 Mama Jamie geeft nu ook minder gehoor aan hem. Je ziet haar ook echt denken: “kleine aansteller”… hihi 🙂 Nee, met onze Billy gaat het nu prima…”wat nou bijvoeden, ik eet het er lekker zelf wel aan”. De kleurtjes beginnen steeds duidelijker te worden. Dodger is duidelijk chocolate-point (naast zijn oortjes en staartje, beginnen ook zijn pootjes bruin te verkleuren). Ik heb het vermoeden dat ik de kleuren van alle kleintjes goed heb ingeschat……duidelijkheid volgt heel snel 🙂
De kittens zijn zich al meer aan het voortbewegen. Ze waggelen op trillende pootjes en proberen het staartje in de lucht te houden voor de balans hihi…zo lief om te zien. Soms even uit balans raken, maar ze herstellen zich steeds sneller 🙂
Mama Jamie is een super moedertje en verzorgt haar babies optimaal. Ze had echter van de week een aantal van haar kindjes onder het gordijn verstopt…hmmm…niet de bedoeling dus! 🙁 Ze leek haar babies meer beschut te willen hebben, dus heb ik een fleecedeken voor de werpkist gehangen, zodat mama zelf alleen door een klein gaatje uit de kist kan en de rest afgedekt is. Nu is Jamie tevreden en laat haar kindjes lekker in de werpkist liggen……gelukkig 🙂
Alle kittens zijn weer mooi gegroeid; minder hard dan ik gewend ben van mijn vorige nestjes (maar die nestjes waren ook niet zo groot als deze :)) De gewichten??
Geel katertje Dodger: 279 gram
Roze poesje: 260 gram
Rood katertje Bily: 246 gram
Blauw katertje Cody: 266 gram
Zalm poesje: 275 gram
Lila poesje: 284 gram
Ze worden met de week leuker, de heerlijke schatjes. Die kleine mooie oogjes die je zo lief en guitig aanstaren…smelt 🙂 Het is ook zo leuk om ze lekker over het buikje te aaien > dan gaan ze zich wassen of proberen je vinger te pakken of deze wordt meegewassen….puur genieten! Ja, wat zijn we weer blij met dit prachtige nestje. Heerlijk.
Weer zo veel leuke en mooie foto’s…ik kon het niet laten 😉 Veel plezier!

Donderdag 24-10-2013
3 weken oud, zo’n leuke leeftijd…… de schattige bolle “beertjes” worden steeds groter en gaan al een beetje met elkaar ravotten…zo mooi 🙂 De ondeugende speelhoudingen komen al veelvuldig voorbij hihi. Lekker happen in elkaars vacht, oren en staart en over elkaar heen dartelen….oh wat is het geweldig! De achterpootjes worden zelfs al gebruikt om trapbewegingen te maken als de een bovenop de buik van de ander ligt….mooi om deze ontwikkelingen te zien. Mama Jamie wordt soms al flink uitgetest en gepest. Jamie laat haar kindjes echter wel meteen merken dat te hard spel/sollen met haar niet wordt getolereerd en corrigeert haar kindjes dan gelijk; “Zo druktemaker, nu ophouden!”. Ze is nu al actief bezig met de opvoeding van haar kleine bengeltjes…pff…;) De moppies eten allemaal prima bij mama, echter het wordt nu toch wel wat meer dringen en duwen…de kleintjes worden groter 😉 Over niet al te lange tijd gaan ze naast warme mamamelk ook leren vlees te eten. Ik ben benieuwd hoe dit gaat…
De moppies krijgen steeds meer bewustzijn van hun omgeving en weten inmiddels heel goed dat er veel meer bestaat dan de vertrouwde werpkist met warme kruiken, warme mamamelk en mamaknuffels. Iedere dag lekker op schoot en in de handen van het personeel of iemand die op bezoek is; heerlijk! Genieten is dit 🙂 Het is in het belang van goede socialisatie erg belangrijk om de kleintjes al op zeer jonge leeftijd te wennen aan hanteren/oppakken door diverse mensen. Lekker knuffelen, tegen ze praten en aaien….ze vinden het allemaal prima, onze kleine schatten 🙂 Ze herkennen de stemmen nu al en komen al piepend naar de rand van de werpkist en staren je zo vertederend aan met die lieve bolle toetjes en mooie blauwe oogjes… “Vrouwtje, ik wil knuffelen, wil je me oppakken?”…zo lief! Smelt 🙂 Ik heb de voorkant van de werpkist al een paar keer open gelegd en je zag al die geinteresseerde oogjes de grote wijde wereld in kijken met een blik van: “Whow!! Wat is dit dan? Dat is leuk!! De eerste stapjes buiten de kist zijn al een feit. De een sneller dan de ander…hihi, ieder op z’n tijd. De karaktertjes kunnen hieruit al een beetje voorspelt worden 😉 Sinds deze “openbaring” hebben ze de smaak flink te pakken en kijken/hangen al over de rand van de opening aan de zijkant….het duurt niet lang meer of ze klimmen eruit en willen lekker op verkenning uit hihi 🙂 “Nog even geduld ukkies ;)!” Naast de kleine mannetjes hebben nu ook de dametjes hun namen gekregen: Poesje met roze bandje heet Amy, poesje met zalmkleur bandje heet Ivy en het poesje met lila bandje heet Jody. De pointkleuren zijn nu echt duidelijk en inderdaad zoals verwacht in het schema. Amy, Jody en Dodger zijn chocolate-point. Ivy, Cody en Billy zijn lilac-point. De kans is groot dat lilac-point meisje Ivy bij ons gaat blijven 🙂
De gewichten:
Amy: 332 gram
Ivy: 357 gram
Jody: 365 gram
Dodger: 358 gram
Cody: 358 gram
Billy: 316 gram
Tot volgende week!

Donderdag 31-10-2013
De lieve kleine schatten zijn vandaag alweer 4 weken. Ze zijn zo leuk 🙂 Vorig weekend staken de eerste moppies hun kleine bolletjes al door de kattenkop-opening aan de zijkant van de werpkist. “Ja, want daar zien we mama steeds doorheen springen…maar dat is leuk! Dat kunnen wij vast ook ;)” Ik heb vorig weekend dan maar snel besloten om de kittenuitloop om de werpkist te zetten, dat mochten ze ontsnappen, ze niet direct de hele kamer door hobbelen. Dit kost de kleintjes nog veel te veel energie en ze moeten toch nog wel even groeien :)) Nou, ik had de uitloop er net omheen gezet, of ik vond ons boeffie Ivy de volgende ochtend al naast de werpkist aan mama’s melkbar hihi. Ivy betekend “klimop”, nou….ze kon geen betere naam krijgen; wat een actief moppie is ze. Een kind naar haar moeder 🙂 Ze is echt een klein bengeltje die erg van broer/zus klieren, rennen, klimmen en springen houdt hihi. De werpkist zet ik overdag open, zodat de kleintjes de uitloop kunnen verkennen en wat meer de ruimte hebben om te rennen/spelen en dartelen. Er liggen leuke speeltjes in, die soms al een beetje worden gebruikt en aangetikt. De kittens zijn echter de meeste tijd nog bezig om elkaar uit te testen/met elkaar te stoeien 🙂 De speeltjes komen nog wel. Ook heb ik er nu een klein krabpaaltje ingezet (erg leuk om op te klimmen en onder te verstoppen), staat er een klein kattenbakje in en een bakje met kittenbrokjes……welke mama Jamie ook maar wat lekker vind…hmm…het bakje is al leeg voor de ukkies kunnen oefenen 😉 Ivy heb ik er al van zien snoepen. Mama vind het heerlijk dat haar kleintjes wat meer ruimte hebben en zij dus ook. Hoewel, Jamie gaat soms wel op de meest krappe plekjes liggen. Maar goed, de ukkies zorgen er wel voor dat ze lekker van mama’s warme melk kunnen snoepen 🙂 ’s Avonds en ’s nachts doe ik de schatjes weer in de dichte werpkist, zodat ze dan hun rust weer goed kunnen pakken. Ze zijn nog zo klein. Mama Jamie springt dan om de zoveel tijd weer bij haar babies in de werpkist om ze te voorzien van een warme maaltijd en vele zorgzame knuffels.
Ik ben de kittens deze week ook al voorzichtig aan het wennen aan het eten van vers vlees/vaste voeding. Het wordt wel een erg knusse bedoening rondom mama en met wat meer actie is alvast bij gaan voeden gewenst. Dus dagelijks gezellig een aantal keer….of wat meer 😉 in de uitloop bij de moppies zitten met een schaaltje carnibest of BARF menu…puur genieten 🙂 Eerst voorzichtig een klein beetje vlees met een lepeltje in de mondjes van de ukkies en vervolgens het schoteltje onder de neus zetten, in de hoop dat ze door gaan met eten. De een had het sneller door dan de ander, maar goed; alle kittens hebben al van het vlees gesnoept. Billy (ja, hij is een goede eter geworden ;)) en Amy happen soms al echt in het vlees, terwijl de anderen soms nog wat moeilijk doen om “die verrekte harde stukjes” bot die erin zitten op te eten 😉 “Vrouwtje: dat slobbert niet zo lekker…mama’s melkbar is veel makkelijker. Ik schuif weer bij haar aan hoor!”. En dat terwijl na het (kleine beetje) vlees eten, tijdens het stimuleren van de urine/ontlasting op het kattenbakje door mij, de doorkomende mini-melktandjes wel als een heftig grazende koe in de kattenbakkorrels worden gezet….hmmm…en dat smaakt zeker wel, niet! 😉 Ach, de schatjes moeten alles nog zo leren.
Dodger en Billy vinden het heerlijk om op schoot en midden tussen mijn benen te komen liggen. “Wat lekker warm is dat vrouwtje”. Ze zijn tussen mijn benen al in slaap gevallen…de schatjes. Dodger heb ik ook al uit mijn broekspijp moeten toveren…half slapend…de schat 🙂 De kittens reageren direct op mijn stem…dan komen ze al piepend aangelopen. “Geef me aandacht, knuffel me”….zo lief! Och wat is het toch zalig om weer voor zulke schatjes te mogen zorgen…naast mama Jamie natuurlijk, want die doet het fantastisch goed. Ze waakt over haar kindjes en is geweldig zorgzaam! Grote schat dat ze is 🙂
De moppies zijn weer lekker gegroeid:
Amy: 460 gram
Ivy: 451 gram
Jody: 478 gram
Dodger: 447 gram
Cody: 478 gram
Billy: 435 gram
Ik heb weer een berg foto’s gemaakt. Kon het weer niet laten 😉 Geniet ervan.

Zondag 03-11-2013
Vanochtend zijn Barbara, Walter, Sascha en Lesley uit Hoofddorp gezellig op bezoek geweest bij de kittens. Zij hebben thuis al 2 lieve gesteriliseerde Britse dames, maar wilden er heel graag een heerlijke kroelkater bij. Ze gaven al aan dat ze Dodger wel heel erg leuk vonden (en daar hebben ze helemaal gelijk in hihi). Laat ons “Dotje” nu net de kater zijn die continu bij me wil liggen en uitgebreid geknuffeld wil worden… 🙂 Hoewel zijn broertjes en zusjes er zeker niet vies van zijn hoor 🙂 Maar Dodger is gewoon een heerlijk relaxt moppie, die alles wel prima vind. Hij heeft heerlijk liggen slapen op de schoot van Sascha en vond alles wel best, de kleine hartendief 🙂 Ja… ook mijn hart heeft de lieverd al gestolen hoor 😉 Maar goed, zijn broers en zusjes zijn ook heerlijke schatten….helaas kun je gewoon niet alles zelf aanhouden.
Onze Dodger heeft na dit bezoek al een liefdevol nieuw huisje gevonden! Hij mag begin januari (en natuurlijk bij volgende bezoekjes ;)) liefdevol geknuffeld worden door Barbara, Walter, Sascha en Lesley. Oh ja: Dodger; wel eerlijk je aandacht verdelen over je nieuwe personeel he…de brittendames des huizes hebben namelijk al voorkeur, wat de menselijke dames wel een beetje jammer vinden 😉 Ach het komt vast helemaal goed!

Dinsdag 05-11-2013
Vanavond zijn Julia, Arnoud, Noa en Ezra gezellig op bezoek geweest bij de kleine moppies. Ze hadden al enigszins voorkeur voor ons mooie choc-point meiske Amy, echter hier aangekomen was de beslissing toch ineens iets lastiger dan verwacht; wie gaat het worden? Het was toch eigenlijk wel duidelijk dat het een dametje moest gaan worden, maar ja….wie? Amy of toch Jody? Tja, beiden zijn het schatjes om te zien 🙂 Na veel knuffelen en kijken, is de keus dan toch inderdaad op Amy gevallen 🙂 De eerste ingeving is vaak ook de beste 😉
Lieve Amy heeft na vanavond dus een nieuw warm mandje gevonden. Zij gaat begin januari bij Julia, Arnoud, Noa en Ezra in Lienden wonen! En wat gezellig: Ze blijft niet alleen 🙂 In december gaat haar lilac Brits Langhaar vriendje Boaz hun nieuwe huis alvast verkennen. Januari gaan de 2 elkaar voor het eerst zien … heel erg leuk 🙂 Laten we hopen dat ze goede maatjes in elkaar gaan vinden.

Donderdag 07-11-2013
De kleine moppies zijn vandaag 5 weken oud 🙂 Oh, en wat beginnen ze lekkere kittenstreken te krijgen hihi. Racen en stuiteren door de kittenuitloop, klimmen op het krabpaaltje, springen tegen de wand aan, her en der wat kopstootjes tegen het plexiglas: Boem…”O, wat is dat…ik kan er niet doorheen” of gewoon omdat de ukkies lekker aan het ravotten zijn. Even kopschudden en weer verder klieren met broer, zus, mama of de leuke speeltjes 🙂 Wat een feest is dat zeg! Intussen krijgen de kittens 3 x per dag vers vlees te eten. Daarnaast uiteraard heerlijk aanschuiven aan mama’s heerlijke warme melkbar om de maaltijd compleet te maken 🙂 Och….wat kunnen ze dan hard spinnen van tevredenheid 🙂 Ook staan de kittenbrokjes in de uitloop. Naast mama Jamie, welke netjes voordoet voor haar kindjes dat het eetbaar is…ahum….”Jamie, die zijn voor je kindjes!”….heeft ook Ivy haar neusje al gevolgd en eet soms al brokjes. De rest haalt het nog steeds door de war: “de kattenbakkorrels zijn toch eetbaar?…dus de bak met brokjes moet je dan begraven”… hihi 😉 Zo grappig. Zodra ik zie dat ze met hun neusjes in de kattenbakkorrels zitten te grazen, zet ik de ukkies bij het brokjesbakje in de hoop dat ze deze als eetbaar gaan beschouwen. Dit komt naar verloop van tijd wel goed.
Alle kittens doen hun poepjes en plasjes veelal netjes op de bak. Een enkele keer ligt er wat naast. Wat zijn het toch knappe moppies…zo snel al. Ik had het kattenbakje van de week even weggehaald om schoon te maken en Amy dacht: “In dat hoekje (waar de bak normaal staat) moet ik toch plassen?” Terecht! ….en ja, ik was uiteraard te laat en kon een flinke plas van de vloer opruimen 😉 Het zijn zulke schatjes….en wat doen ze het goed. Net als mama Jamie! Ze is zo’n lief en goed moedertje en ze vind het helemaal gezellig en prima als er bezoek bij haar kittentjes komt en ze oppakt. Ze gaat dan vaak bovenop de rand van de kittenuitloop staan: “Hallo!! Ik ben er ook nog hoor! Ik wil ook heel graag een knuffel!” Of ze komt gewoon langs de benen lopen met haar mooie koppie om haar aandacht ook te krijgen haha. Onze lieve grote schat. Wat houd ik toch van mijn meiske! 🙂
Onze Dodger en Amy hebben al een super uitzicht op hele liefdevolle nieuwe huisjes in januari, waar ze alles zullen krijgen wat hun hartjes begeert 🙂 Jody heeft ook zicht op een nieuw huisje. Morgen komt er bezoek voor haar 🙂
De schatjes vinden het altijd zo leuk als ik in de kittenuitloop kom zitten; mijn benen worden dan heerlijk als klimtoestel gebruikt….ahum…soms wordt mijn broekspijp al beklommen als ik er 2 tellen in sta…”Jippie, klimfeest!” Hihi… “Nee lekkere boeffies, dat moet op het krabboogje” … dan zet ik ze tegen het krabboogje aan……hmmm…duurt nooit lang ;p ….de moppies zijn volhardend he? “Jippie!! We proberen het gewoon weer” 😉 Stug volhouden Mir 😉 Cody vind het ook leuk om in mijn vest te klimmen; lekker van die nageltjes in je rug 😉
Daarnaast zijn mijn benen heerlijk om op te zitten, liggen en tussen de gaatjes door broer of zus even een pets te verkopen hihi. Met volgegeten vleesbuikje in coma zakken precies in het driehoekje als ik in kleermakerszit zit 🙂 Het is zo genieten van die kleine schatten!
De ukkies groeien goed! Ze vinden het verse vlees erg lekker. Zet ze met de neusjes bij het schoteltje en ze beginnen lekker te smullen. Billy graaft zich soms zo in het vlees, dat hij even met een heerlijk rode vleesneus rondloopt hihi. Hij of mama Jamie poetsen zijn neus dan weer lekker schoon. Heerlijk manneke is Billy toch! De gewichten van de kleine bolleboosjes:
Amy: 565 gram
Ivy: 580 gram
Jody: 579 gram
Dodger: 590 gram
Cody: 610 gram
Billy: 579 gram
Volgende week meer nieuws van het kittenfront 🙂

Vrijdag 08-11-2013
Vanmiddag is Esther Koelewijn op bezoek geweest. Esther gaf aan de telefoon al aan dat ze onze choc-point dametjes zo schattig vond. Amy heeft afgelopen dinsdagavond natuurlijk al een warm mandje gevonden, dus belde ze snel nog even op om te zeggen dat ze wel heel graag wilde komen kennismaken met Jody…voordat zij ook verkocht zou zijn 🙂 Esther gaf aan dat ze eigenlijk al verkocht was voordat ze Jody had bezocht, maar nu is het helemaal duidelijk. Jody moet gewoon bij haar komen wonen 🙂
Onze lieve Jody gaat per januari 2014 haar nieuwe warme optrekje krijgen bij Esther Koelewijn in Bunschoten. Lekker in de buurt…erg leuk! 🙂
Jody krijgt van Esther de prachtige naam “Angel” omdat ze haar een engeltje vind. Soms kan ze echter ook een engeltje met de “b” ervoor zijn hoor 😉 Mooie naam Esther, zo ga ik haar graag noemen 🙂

Zondag 10-11-2013
Vandaag belde Gerrie van Haeften op of Cody nog beschikbaar was. Hij en zijn vrouw Patricia vonden hem zo leuk 🙂 Ze zijn gelijk vanmiddag komen kijken of het een match zou zijn. Ze twijfelden eerst toch nog een klein beetje; Billy was toch ook wel leuk. Uiteindelijk hebben ze toch voor moppie Cody gekozen 🙂
Moppie Cody gaat per januari zijn liefdevolle mandje dus krijgen bij Gerrie en Patricia van Haeften in Zwaag. Hij krijgt daar een relaxt maatje aan hun 10 jarige Engelse Bulldog 🙂 Deze is al katten gewend. Cody zal nog even moeten gaan wennen, maar dit komt vast helemaal goed 🙂

Donderdag 14-11-2013
De kleine schatjes zijn vandaag 6 weken oud. Het ging vorige week prima met mama en kittens. Cody is afgelopen zondag besproken door Gerrie en Patricia, hij gaat super nieuw personeel aan ze krijgen 🙂 Ik vertelde hun nog dat Cody zo’n lekkere grote eter was…had dat maar niet gezegd…Uiteraard exact de dag erna was hij wat lusteloos, wilde niet goed eten en was ’s ochtends ook flink afgevallen. Pff…wat schrik je daarvan zeg! Wat is er aan de hand? Je gaat direct alles na in je hoofd (iets verkeerd gegeten misschien?) Met de rest van de kittens ging alles nog prima…raar. Maar goed, ook mama Jamie was miauwerig/stressig en reageerde wat chagrijnig als haar kindjes te veel aandrongen bij haar. Jamie zat tegen de krolsheid aan en heb ik de pil gegeven. Ik had Cody getemperatuurd want hij voelde warm aan. Hij had inderdaad helaas koorts 🙁 Ik heb alle kittens een probiotica gegeven in de hoop dat het misschien aan het vlees had gelegen. Tevergeefs helaas…Cody bleef wisselende temperaturen houden en had dus echt ergens last van; toch een virusje? Mijn collega dierenarts is woensdag langsgeweest en heeft Cody een spuitje Tolfedine tegen de koorts gegeven. Zijn longetjes klonken gelukkig schoon. Ik heb het flesje Tolfedine hier gehouden, aangezien ik Amy woensdag ook niet helemaal vertrouwde. Ook zij was wat minder in haar doen, sliep meer en had minder eetlust. Mijn vermoeden bleek helaas waarheid: ook Amy had ’s avonds koorts, dus heb ik haar ook een injectie Tolfedine gegeven om de koorts te laten zakken. Zowel Cody als Amy reageerden goed op dit spuitje, want niet veel erna waren ze weer als vanouds door de kittenren aan het racen en dollen 🙂 Daarnaast had Ivy woensdag 4 x gebraakt, hoewel ze verder heel erg fit en actief was en goed at. Zij heeft een spuitje Cerenia gehad tegen het braken. Toch bleef de eetlust van de kittens wat minder…De poepjes, die overigens heel netjes op de bak worden gedaan, waren normaal (dus geen diarree/bacterie). De koorts van Cody en Amy gaat met ups en downs…Hmmm…ik vermoedt dat de kittens toch wat last hebben van niesziekte 🙁 Hoewel ze er gelukkig nog geen bacteriele infectie overheen hebben gekregen. Af en toe eens een niesje en wat rood-omlijnde/waterige oogjes. Gelukkig niet snotteren of pussige uitvloeiing uit de oogjes. Ik vermoedt dat mama Jamie door de stress rondom krols worden (dus ook verminderde weerstand), lichte niesziektesymptomen heeft (heeft wat waterige oogjes, minder fit) en dit dus door heeft gegeven aan haar kindjes ;(
Tja, een virus moet het kittenlijfje zelf uitbannen d.m.v. mama’s antistoffen. Het enige wat ik kan doen is zorgen voor goede hygiene, dat de ukkies wel blijven eten, extra vitamine/energie geven door nutri-plus pasta en de koorts wat laten zakken door eventueel een spuitje Tolfedine. Dit doe ik m.n. zodat ze blijven eten….maar niet te vaak spuiten, zodat ze weer denken de hele wereld aan te kunnen. Zie het als de griep…je kunt het onderdrukkenmet pillen, maar je moet zelf rust houden en toch proberen kleine beetjes te blijven eten om het snel uit je lichaam te krijgen. Dus…een behoorlijke puzzel pfoe. Ach, ik heb zo te doen met die kleine moppies. Je ziet gewoon dat ze niet zo lekker in hun velletje zitten 🙁 Je wordt er zelf ook helemaal akelig van…bah. Het bleef gelukkig nog bij Cody en Amy, maar goed…virus he…de anderen verwacht ik ook nog wel, hoewel ik het niet hoop natuurlijk!
Toch probeer ik de gewichten op peil te houden door vlees aan te blijven bieden, indien eetlust erg slecht is en een kitten koorts heeft toch een spuitje Tolfedine geven om de eetlust weer een beetje te stimuleren. Ik hoop dat dat rotvirus snel verdwenen is!
Ondanks de koortsige buien, kijk ik wel op van hoe actief de ukkies nog zijn 🙂 Ze racen en dollen af en toe echt nog door de ren heen alsof er niets aan de hand is. Niet te stoppen; bovenop elkaar duiken, elkaar besluipen is ook weer een nieuwe oefening hihi en elkaar behoorlijk uittesten; gepiep is soms omvermijdelijk “Au…au…je doet me pijn!”. Daarnaast drinken de moppies gelukkig wel goed uit het waterbakje en mama Jamie gaat nu ook weer wat meer bij haar kindjes liggen zodat ze kunnen drinken. Water/vocht is zeker belangrijk! Ook weten de schatjes nu ook dat het buiten de ren heel erg leuk is hihi. Zodra ze er even uit zijn geweest, gaat het piepconcert beginnen als ze weer in het rennetje terug worden gezet en….steeds pogingen doen om eruit te komen d.m.v. gebruik van de krabpaal. “Hoe doet mama dat toch zo gemakkelijk? Die gebruikt toch ook de cylinder en springt eruit?” De roze krabpaal wordt veelvuldig beklommen om bovenop een lekker hangplekje te hebben hihi. Dit alles geeft ook mij weer een prettig gevoel; als ze echt ziek zijn dan zijn ze echt niet zo actief 🙂
Ik heb de werpkist vorig weekend maar uit de kittenren gehaald; de kittens lagen meestal onder het krabboogje te slapen namelijk 🙂 Zo hebben ze meer de ruimte om rond te rennen. Ik heb nu een klein krabcilindertje en het krabpaaltje met balletjes onderin, in de ren gezet…oh wat een feest is dit 🙂 Lekker klimmen op de cylinder en het paaltje, heerlijk warm slapen in het cylindertje. Dodger: “of gewoon rondom het paaltje met je kop op het randje een tukkie doen” hihi. Daarnaast is het leuk om er een sport van te maken de balletjes door de gaatjes onderin het roze krabpaaltje naar buiten te halen 😉 Of gewoon lekker paalzitten; ook een favoriete bezigheid. Af en toe eens even lekker luid piepend naar ons kijken met heel lief kijkende snoetjes, “zodat dat leuke personeel van ons, ons wel weer MOET opgepakken voor een knuffel of een rondje in de huiskamer” hihi…och het zijn toch van zulke heerlijke moppies 🙂 Ze weten al precies hoe ze iets voor elkaar moeten krijgen 😉 We zitten hierdoor uiteraard ook vaak genoeg lekker in de ren om onze lieverds lekker te knuffelen. “Oh vrouwtje en baasje…die warme schoot is o zo heerlijk om op in te dutten of gewoon een lekkere knuffel te krijgen” 🙂 Ja, onze liefies gaan de komende week wat meer op verkenning in de woonkamer…dat wordt helemaal een feest! Eenmaal de vrijheid geproefd…ja hoor, probeer ze maar in de ren te houden. Dat kunnen we straks wel gaan schudden 😉 Nou, het wordt ook gewoon tijd voor meer prikkels en onderneming voor de schatjes. Hoe meer nieuwe indrukken, hoe makkelijker in de toekomst 🙂 De stofzuiger wordt al heel interessant gevonden en gevolg door de kleine koppies hihi.
De gewichten van de kittens vallen niet geheel tegen (ondanks hun virusje), hoewel Amy vanwege haar virusje toch achter blijft op de rest (daar gaan we hard aan werken):
Amy: 650 gram
Ivy: 725 gram
Angel (Jody): 711 gram
Dodger: 727 gram
Cody: 733 gram
Billy: 759 gram
Ik hoop dat ik volgende week kan melden dat alles weer koortsvrij is en de goede eetlust weer teruggekeerd is (een virus kan toch wel eventje aanhouden natuurlijk). Ik doe er alles aan om de kleine lieverds te ondersteunen waar mogelijk, zodat ze snel weer beter zijn! Hierbij weer een hele berg leuke foto’s van onze schatten 🙂

Donderdag 21-11-2013
Nu alweer 7 weken oud. Pfoe….een week van ups en downs…zucht. Cody blijft schommelen met zijn temperatuur. Ook Amy is nog steeds af en aan koortsig 🙁 Mijn collega dierenarts Daphne heb ik dinsdagmiddag toch even langs laten komen om te controleren of de longetjes van de ukkies nog wel schoon klonken (ivm toch mogelijk een bacteriele infectie/bronchitis?) Alles klonk helemaal goed…hmmm. Alleen wat rode keeltjes. Ik ben vanaf woensdagavond alle kittens en mama Jamie L-lysine bij gaan geven. Dit zorgt voor de opbouw van de weerstand en ik hoop hiermee het virus dan eindelijk uit te schakelen. Gisteravond had Cody helaas 40 graden koorts…wat haat ik die vreselijke niesziekte zeg!! ;( Ik heb hem dus maar weer Tolfedine gespoten. Vanochtend niets meer aan de hand en zeer actief…hopen dat dit nu eindelijk zo mag blijven…zucht. Je wordt er wel een beetje moedeloos van 🙁 Ik blijf ze steeds een beetje voeren, om er maar genoeg eten in te krijgen (misschien wordt hier inmiddels ook wat van geprofiteerd….lekker makkelijk natuurlijk ;)). Aan de andere kant, als je honger hebt dan eet je toch gewoon uit jezelf? Verder zijn de kittens super actief!! Je snapt het niet. Ze zijn nu een paar keer uit de ren geweest om lekker te dollen in de woonkamer en keuken…oh wat een geweldig feest is dit!!! Niet te stoppen die kleine boefjes! Mama Jamie doet lekker mee en wordt er ook een beetje dol van. Ineens komt er weer een dochter of zoon de kamer inracen vanuit de keuken, dan weer van achter haar…overal komen ze vandaan gerend hihi. Het enige wat je hoort, zijn stampende rennende voetjes over de houten vloer 😉 Elkaar uittesten wordt nu nog duidelijker zichtbaar. Ze zijn echt hun mimiek aan het oefenen…: “Hoe kan ik mijn broer, zus en zelfs mama op de beste manier imponeren?” Hoge ruggetjes, aanstaren, oren in de nek, oren naar voren, staartje zwiepen, bokkesprongetjes maken, op elkaar aflopen of juist terugdeinzen? Noem maar op … alles komt langs 🙂 Vervolgens bovenop elkaar springen en kijken wie de sterkste is. Ja, ze zijn druk in de leer 🙂 De woonkamer is fantastisch: er is zoveel om te ontdekken hihi. De grote Cat Castle krabpaal is ontdekt en wordt veelvuldig beklommen. Cody en Dodger zijn al helemaal bovenop geweest. Ook het touw wat eraan hangt is super leuk! “Daar kun je zo lekker in happen, tegen aan slaan en aan hangen”…klimmen is ook leuk om erin te doen, maar dat schommelt wel een beetje 🙂 De holletjes worden geinspecteerd en vanuit hier kun je elkaar natuurlijk lekker laten schrikken. Pootjes uitdelen om het hoekje is ook mooi om te doen. De vensterbanken, zowel aan de voor- als achterkant zijn gevonden. De kleine krabton is ook een feest en werd al snel beklommen. Ook de holletjes erin zijn leuk…om in te spelen maar ook om een lekker tukkie in te doen 😉 Daarnaast liggen er allerlei leuke speeltjes op de grond, de muizenfamilie op veer is er te vinden, het krabboogje staat er en natuurlijk de ritseltunnel….och, de moppies hebben me een lol. Ik moet ze gewoon dwingen om weer in de ren de rust terug te vinden. Want ja, als je nog niet heel best uit jezelf eet, dan sprint je het er natuurlijk wel af door al deze drukte. Dat maakt alles nog wel lastig. Maar goed, ze moeten nu de vrijheid ook krijgen om verder te ontdekken en dingen te ondervinden. Ik hoop dat ze snel zelf weer goed gaan eten. Water drinken wordt gelukkig goed gedaan door de moppies. Daarnaast vinden ze aandacht heel erg leuk! Dan slaan de luid spinnende motortjes aan en geven ze je een begroetend koppie langs je arm 🙂 Zo lief!! Billy blijft onze pieper….die probeert heel veel met zijn stemmetje voor elkaar te krijgen hihi. Daarnaast kunnen Dodger en Ivy er inmiddels ook wat van….”Ik wil uit de ren!! Spelen!” Tja, zodra ze uit de woonkamer terug worden gezet in de ren…dan begint het concert. “Maar we willen nog niet slapen! ;( Laat ons eruit!” Ja…de stop is niet te vinden bij de schatjes. Toch is rust voor die kleine (toch wat zieke) lijfjes heeeel erg belangrijk! De kans is groot dat ik de moppies heel snel uit zichzelf in de woonkamer ga vinden. Ivy en Dodger hebben al aan de rand van de ren gehangen. 1 x gelukt is natuurlijk steeds weer opnieuw proberen! “Het moet en zal me lukken! Het is veeeel te leuk daarbuiten” 🙂 Ondanks dat de ukkies allemaal wel een beetje niesziekte onder de leden hebben, de een meer dan de ander, blijven ze extreem actief.
Julia heeft laten weten dat Amy de naam Fleurtje gaat krijgen. Heel erg leuk! Vanaf nu ga ik haar bij deze naam noemen 🙂
De gewichten van de moppies gaan met ups en downs. De ene dag er weer aangegeten en de volgende dag weer wat gewicht verloren (ook door poepjes en plasjes natuurlijk :)) Want dat kunnen ze allemaal heel erg goed hihi … en … allemaal heel netjes op de kattenbakjes! 🙂

Gewichten op 7 weken leeftijd:
Fleurtje (Amy): 829 gram
Ivy: 887 gram
Angel (Jody): 836 gram
Dodger: 938 gram
Cody: 860 gram
Billy: 915 gram (ja, de uk is inmiddels het een-na-zwaarst hihi)

Zoals vermeld, de niesziekte is nog niet uitgebannen helaas ;( Ik hoop echt heel snel!! Dan kan iedereen weer op bezoek komen en kan de familie Dijkstra na lang wachten hun lieveling Billy komen knuffelen.

Donderdag 28-11-2013
Onze lieve kittens zijn vandaag alweer 8 weken oud. Gelukkig is alles weer aan de beterende hand 🙂 Cody heeft geen koorts meer en Fleurtje is ook weer opgeknapt. Toch blijven er af en toe nog wat niesjes voorbij komen en ook de oogjes zijn her en der nog wat waterig. Afgelopen maandag heb ik de ukkies toch even meegenomen in de reismand naar mijn werk. Ik wilde graag weer even een check-up laten doen bij mijn collega dierenarts; even zeker weten of de longetjes allemaal nog schoon klonken en er geen complicaties bij waren gekomen. Daarnaast is het een goede training om de ukkies mee te nemen; ze zitten nog geheel in de socialisatie, dus dit hoort zeker bij het leerproces. Mijn collega had goed nieuws: longetjes schoon en wel! 🙂 Ze vond de moppies er verder goed uitzien. Ik weer helemaal gerust gesteld gelukkig 🙂 De kittens vonden het allemaal niet heel erg op de heenreis in de auto. “Het is wel erg interessant, dit hebben we nog niet meegemaakt. Ook lekker die buitenlucht opsnuiven met de neusjes…dat is apart “. Ivy en Billy waren op de praktijk in slaap gevallen in de reismand…”Tja vrouwtje, we moesten wel geduld hebben voor we bekeken konden worden door dierenarts Monique, waarom dan niet tussentijds een tukkie doen”. De kleine schatjes lieten zich vervolgens rustig bekijken door Monique 🙂 Op de terugweg waren onze 2 piepmonstertjes Billy en Dodger wel aan het protesteren: “Vrouwtje, we willen uit de reismand!” Verder ging alles prima. De ukkies hebben hierna lekker weer wat te eten gekregen en gingen verzadigd slapen in de kittenren…..voor hoe lang het geduurd heeft 😉 Alle schatten zijn stuk voor stuk enorm actief en ze eten weer goed. We hebben er 2 veelvraten bij zitten: Billy en Dodger…dat zijn echte lekkere snoepers. De anderen doen het allemaal wat rustiger aan…nou ja, alleen qua eten dan 😉
Wat ik vorige keer al meldde; “we houden ze niet lang meer in de kittenren”, werd vorige week vrijdagochtend gelijk al waarheid 🙂 Vrijdagochtend stuurde Vincent mij een filmpje van, hoe kan het ook, onze “Klimop” (Ivy). Hierop was te zien hoe zij heel gemakkelijk naar de rand van de ren sprong, zichzelf optrok, op de rand ging zitten, even om zich heen keek om vervolgens lekker de woonkamer in te duiken hihi….Vincent heeft haar 4x terug gezet, maar ja….dat mocht uiteraard niet baten 🙂 En zoals het spreekwoord luidt: als er 1 schaap over de dam is, volgden natuurlijk broers/zusjes ieder op zijn of haar beurt het voorbeeld van hun zusje hihi. Toen ik vrijdagmiddag thuis kwam, lagen Ivy, Angel en Dodger al heerlijk op de bank te slapen…moppies. Ach, het is nu ook gewoon de tijd om lekker op verkenning te gaan en lol te beleven aan alles wat er in huis staat en ligt. Ik geef de schatten groot gelijk. De stofzuiger is reuze interessant 😉 De zaterdag erna vond ik ’s ochtends alle moppies in de woonkamer…..nou ja alle? Schatje Cody die snapte het nog niet helemaal….de lieverd 🙂 Al piepend en miauwend keek hij mij aan met die vragende blik: “Vrouwtje, wil je mij helpen? Ik wil er ook zo graag uit om te spelen.” Natuurlijk kun je zo’n klagende, vragende blik niet negeren….ik hoefde mijn arm maar in de ren naar beneden te houden of Cody klom al omhoog…moppie. Eenmaal bij broers en zusjes buiten de ren gezet was het vrijheid, blijheid en speeltijd 😉 Inmiddels heeft ook Cody feilloos door hoe hij zelf uit de ren moet klimmen 🙂
Het is zo geweldig om die rondrennende moppies te zien dartelen…puur genieten met een lach op het gezicht! Je ziet wat voor een lol ze beleven: rennen, bovenop elkaar springen, elkaar achterna jagen, elkaar besluipen en flink uittesten natuurlijk. Daarnaast spelen met al het geweldigs wat in de woonkamer en keuken te vinden is. De reismand staat open in de woonkamer met speeltjes erin om maar een positieve link te krijgen. Vele speeltjes: het Yeowww catnipvisje wordt door iedereen geweldig lekker gevonden en er wordt nogal eens gegromd als ze hem niet willen delen. Ook speelmuisjes, balletjes en andere speeltjes zijn super! Lekker in je bek nemen en mee rondrennen. Dodger wilde de speelhengel maar niet loslaten “Hij is van MIJ en alleen van mij…grom!” Vast is vast…boefje dat hij is hihi. De andere kittens vonden de hengel ook helemaal geweldig! Ook de muizenfamilie op veer wordt de kamer rondgetrokken….”Mee jij, anders kapen de anderen je van me af” 😉 De tunnel: fantastisch ding….ritsel…ratel… erin, erdoor of gewoon lekker spelen met de uitstekende stukjes aan de uiteindes ervan 🙂 Je eigen staartje najagen is ook leuk: “Hey? Wat zie ik daar? Dat beweegt…Oh en nu draait het weg….Kom hier…hap” 🙂 Zo leuk om te zien dat de ukkies zich enorm vermaken. Alles wordt ontdekt, niets blijft verborgen voor de boefjes hihi. “Je kunt je laptopsnoertje nog zo goed verstoppen vrouwtje, maar we vinden hem toch wel hoor..gnagna”. Gewoon opbergen dus hihi. Vincent zijn rugtas, met uitstekende hengsels, is natuurlijk ook 1 groot feest: nagels erin, tandjes erin…heerlijk…niet geheel de bedoeling natuurlijk. Of de schoenen die bij de achterdeur op de mat staan…hihi, Fleurtje had hele grote schoenen aan (stond met beide voorpootjes in beide schoenen…koddig gezicht) 🙂 Helaas te laat met de fotocamera…tja, dat heb je met levende wezentjes. Je moet die camera bij de hand hebben, want voor je het weet is het mooie plaatje weer weg 😉 Roetsjj…weg was Fleurtje …spelen!! 😉
De banken worden veelvuldig beklommen en gebruikt om lekker op in slaap te dommelen, hoewel de grote Cattower krabton het nu wel een beetje wint als slaapplaats. Jaja, de hoogte van 150cm is zo beklommen hoor….wat is dat super! Ook de holletjes hierin zijn zoooo fijn! Maar dan….”Hoe komen we weer naar beneden” hmmm….”Wacht, ik probeer gewoon hard te miauwen en het vrouwtje heeeel zielig aan te kijken. Dan gaat zij vast wel overstag om te helpen” 🙂 Uiteraard begeleid je dit in het begin. Ik heb de kleinere krabton erbij gezet, zodat ze met het abseilen niet een te grote hoogte hoeven te overbruggen. Soms de liefies toch even een lift naar beneden aanbieden op de schouder. Maar goed, ze hebben snel genoeg door hoe te abseilen en ook hoe goed te vallen > landen op de pootjes dus. Cody krijgt het zelfs al voor elkaar om een halve meter vanaf de kleine krabton naar beneden te springen (met afzet dus) om zijn broertje maar te belagen hihi. En prachtig landen op de pootjes he 🙂 Het giraffe-krabpaaltje is ook erg leuk en natuurlijk het roze krabpaaltje met balletjes onderin; ja, met de balletjes wordt steeds weer veelvuldig door de woonkamer getennist en gevoetbald 🙂 Ja…het gaat allemaal prima.
Mama’s grote jumbokattenbak in de keuken was ook niet lang een geheim hihi. Steeds maar heen en weer door het luikje in en uit de kattenbak…”Jemig! Wat een grote ruimte! Hier kan ik tenminste lekker mijn kont keren en ravotten met grit”. “Kom broers/zusjes; gezellig stoeien in en om de bak”. Och ja, deze wordt echt niet alleen gebruikt voor het hoognodige hihi 😉 Maar dat alle kittens snel zindelijk zijn geworden, dat is een feit. Welgeteld 1 ongelukje in het begin en verder helemaal niets. Super goed van ze!
Billy is, naast Dodger, ook een hele grote kroelkont; die duwt zijn koppie en lijfje echt langs je heen en zijn motortje kan heel hard spinnen….hij komt graag bij je liggen… lekkere knuffelbeer. Ook de anderen kunnen ook lekker spinnen hoor, echter Billy en Dodger wel heel veel hihi…onze aandachtvragertjes 😉 Dodger kan heel goed snurken in zijn dromen hihi en Fleurtje; die heeft volgens mij al heel wat speeltjes verdedigd in haar slaap… haar heb ik al een aantal keer horen grommen, terwijl ze lekker lag te slapen 🙂 Zo grappig om te horen haha. Cody heeft het dressoir nu ontdekt….”daar liggen van die leuke kleine papiertjes die je in de rondte kunt slingeren of met de tandjes kunt versnipperen, vrouwtje” 😉
Ik heb een paar lekkere mandjes in de kittenren gelegd, zodat ze hier heerlijk in kunnen slapen….ALS er al in de ren gebleven wordt 😉 Dit gebeurt alleen na heel veel “buiten spelen” en vervolgens een lekkere vleesmaaltijd…voldaan met volle buiken willen ze er nog wel in slapen. Eenmaal wakker, dan duurt het niet lang meer of de schatjes klimmen zich weer een weg naar buiten 🙂 Tja, waarschijnlijk kan de ren snel weer worden ingeklapt en opgeborgen. De moppies zoeken nu toch steeds meer hun eigen lekkere plekjes….de loveseat barricaderen bijvoorbeeld; zodat het personeel zich met zijn 2tjes maar moet vermaken op de bank. “Vrouwtje en baasje vinden het toch zielig om ons te storen in onze slaap, profiteren dus! Gnagna” 🙂 Mama Jamie neemt wat meer afstand van haar kindjes, wat ook natuurlijk is. De kittens komen nu op de leeftijd dat ze wat meer zelfstandig moeten gaan worden: “waar haal ik mijn voedsel? Hoe moet ik dingen zelf regelen?” Toch komt Jamie nog wel haar kindjes opzoeken en mogen ze nog wel bij haar drinken, maar gewoon minder. Ivy en Billy heb ik al Weaning kittenbrokjes zien eten, de rest nog niet. Het wordt nu tijd dat ik wat geweekte brokjes door het vlees ga mixen, zodat ze snappen dat ze zelf de Weaningbrokjes zullen gaan eten als ze trek hebben. Ivy, snel als ze is, heb ik zelfs al met haar neus in mama’s grote-poezen brokken gezien hihi…maar het is beter als ze toch nog even bij de weaningbrokjes blijft 😉 Ik geef de moppies 3 x daags vers vlees: BARFmenu en Carnibest. Er staan bakjes en 1 drinkfontijn met water. Lieve Fleurtje vind de waterfontein erg lekker en leuk om uit te drinken. Natte pootjes kweken hihi. Er wordt goed gedronken door alle moppies, maar dat moet ook wel met al die activiteiten. De schatjes hebben ook weer allemaal Vitaminthe ontwormingspasta gehad. “Wormpjes houden we niet van!” 🙂
Het gaat dus gelukkig weer beter in huize Great ID 🙂
De moppies groeien goed.

De gewichten op 8 weken leeftijd: allemaal al boven de kilo!! 🙂 Geweldig!
Fleurtje: 1005 gram
Ivy: 1073 gram
Angel: 1019 gram
Dodger: 1146 gram
Cody: 1034 gram
Billy: 1162 gram

Zondag 01-12-2013
Vanmiddag konden Annick, Teun en hun lieve kleine dochtertje Fauve na lang wachten (vanwege de niesziekte hier) dan eindelijk op bezoek komen bij moppie Billy die voor hen in optie stond. Ze waren op slag verliefd op zijn snuitje; hoe kan het ook anders…het is ook zo’n mooi manneke 🙂 Kleine Fauve vond Billy en de andere kittens ook heel erg interessant en leuk. Ze moest heel veel lachen 🙂 Billy vond alles wel prima en zijn motortje sloeg uiteraard een aantal keren aan hihi. Lekkere kroelkont. Ik was eerlijk gezegd ook niet verbaasd dat de familie Dijkstra Billy graag wilde hebben… hij heeft naast een lief snuitje ook zo’n fantastisch leuk karakter 🙂
Moppie Billy gaat per januari zijn heerlijke mandje dus krijgen bij Annick, Teun en Fauve in Twello. Hij krijgt daar een gezellig kattenvriendje genaamd Nugget. Nugget is een jong katertje die in mei dit jaar geboren is. Nugget zijn moeder Mocca leeft buiten. Nugget had een leuk poezenvriendinnetje genaamd Cooper om mee te spelen, echter is zij recent overleden 🙁 Annick geeft aan dat hij het spelen met haar erg mist. Ik denk dat Billy, na een goede introductie, een heel gezellig vriendje voor je gaat worden Nugget 🙂

Donderdag 05-12-2013
En ja…wat gaat het toch hard. De kittens zijn vandaag alweer 9 weken oud. Och, en ze krijgen geen genoeg van spelen en stoeien. Hier in huis is het zo fantastisch…overal leuke dingen te zien en te doen haha. Kleine actieve ravottertjes zijn het. De Cat Castle krabpaal wordt nu naast de Cat Tower ton veelvuldig gebruikt om heerlijk op te slapen. Cody heeft als favoriete slaapplekje het hangmandje aan de Cat Castle krabpaal gevonden 🙂 Och…wat kan hij hier heerlijk opgerold in slapen…puur genieten 🙂 Ik heb de kittenren vorig weekend maar weer opgeborgen, want hier bleven de moppies toch nooit lang meer in…2 tellen hooguit hihi. Voor ik het wist, waren alle rakkertjes er alweer uit geklommen om verder te spelen of een ander heerlijk ontdekt slaapplekje te scoren hihi. “Vrouwtje: ik heb lekker een veel fijner slaapplekje gevonden…nanananana” 🙂 Water drinken doen alle moppies prima. Brokjes eten doen Ivy en Billy al goed (zelfs mama’s grote brokken ahum…:). Fleurtje en Angel heb ik brokjes voor de neus gelegd, welke ze hierna lekker op zaten te peuzelen. “Alleen uit dat rare bakje eten?? Hmm…daar hebben we nog geen trek in hoor” hihi. Dodger snapt het allemaal nog niet; die denkt alleen maar: “Vrouwtje, die harde korrels zijn toch om te begraven?”. Cody heeft het ook nog niet helemaal door, maar heb ik al wel wat brokjes in zijn bekje gegeven, waarna hij deze doorslikte. Voor zijn neusje leggen begint nu ook wel te werken 🙂 Ik mix nu brokjes door het vlees….hopen dat alle boeffies het snel door gaan hebben hihi.
De kleine schatten zijn gistermiddag weer gezellig in de reismandjes meegeweest naar mijn werk. Nu is de tijd voor de eerste inenting tegen katten- en niesziekte. Ik vond het toch wel wat spannend, aangezien de schatten natuurlijk min of meer al wat niesziekte hebben moeten doorstaan. De niesziektesymptomen zijn nu gelukkig echt minimaal; geen koorts meer, alle liefies zo actief als wat, dus ziek kun je ze absoluut niet meer noemen hihi.
Dierenarts Daphne heeft de kittens om de beurt op de spreekkamertafel onderzocht. Oortjes, oogjes, neusjes, mondjes, hartjes, longetjes, buikjes, balletjes (bij de katertjes dan natuurlijk), check op akelige beestjes 😉 Alles weer helemaal gecontroleerd. Cody had helemaal geen bijzonderheden meer, terwijl hij toch de ergste vuurdoop heeft gehad in het begin…blij dus! 🙂 Bij de andere kittens waren sommigen met nog hele lichtrode keeltjes en nog wat rodige oogjes…toch nog wat kleine symptomen van niesziekte. Echter geen groot probleem…dus alles kon gelukkig geent worden 🙂 De kittens voelden er eigenlijk niets van … geen gepiep 🙂 We gaan er van uit dat deze vaccinatie ervoor zorgt, dat ook de laatste symptomen uit de weg worden geruimd. Daphne vroeg zich af wat ik de ukkies wel niet allemaal gaf hihi….ze waren zo heerlijk groot en vol. “Vers vlees doet altijd goed groeien!” Ze zagen er erg goed uit volgens Daphne 🙂 Ik natuurlijk helemaal blij en trots op onze schatten 🙂 Bij Dodger was 1 balletje nog niet ingedaald, maar dat kan nog komen. Bij 12 weken weer even checken. Alle kittens waren prima gezond en geen akelige beestjes te traceren hihi. Toen de moppies weer thuis waren, hebben ze heerlijk gegeten en gingen vervolgens net zo actief door met spelen en ravotten…alsof er niets gebeurd was 🙂 Heel fijn. Ook vandaag waren ze op en top actief…niets aan te merken. Och, wat ben ik blij!! 🙂
Fleurtje vind het lekker om af en toe lekker op schoot in te dommelen, de lieverd. Heerlijk bij Vincent op schoot…lekker plekje 🙂 Billy blijft aandacht vragen…zet hem 10x weg, hij komt 10x weer terug, kleine aandachtclaimer hihi 😉 Ook Dodger kan al spinnend op je af lopen en gebruikt zijn charmes d.m.v. zijn lieve zachte miauwtje als het hem te lang duurt voordat hij aandacht krijgt 🙂 Alle kittens houden van kroeltjes en kusjes geven. Lief tegen ze kletsen en met je neusje richting hun neusje bewegen en je kunt de likjes verwachten, met hun kopjes en lijfjes langs je heen strijken…schatjes 🙂 Genieten dit! Soms in een speelse bui een pootje, maar ach… hihi. Stoeien kunnen de kleine boefjes als de beste. Oh ja, “de prooi” (het favoriete speeltje) verdedigen hoort er nu ook bij; grommen dat ze dan kunnen haha. De rinkelmuisjes met belletjes zijn het einde…maar goed, wat is er niet leuk 😉 De balletjes worden door de kamer gevoetbald en de muizenfamilie op veer wordt zelfs mee de tunnel in gesleept hihi.
Alle kattenbakken worden gebruikt, hoewel de grote kattenbakken het qua gebruik absoluut winnen van de kleine kittenkattenbakken…ik geef de ukkies groot gelijk. Heel eerlijk: Wij houden er toch ook niet van om op een toilet te moeten zitten waar het zo krap is dat je met je neus tegen de deur zit en je je kont niet kunt keren? 😉 De kittens eten ook niet meer van het kattengrit, dus we gaan nu lekker weer over op de klontvormende kattenbakkorrel Biokat Classic. De hoekkattenbak bevatte deze klontvormende versie al en deze wordt veelvuldig gebruikt… ze lijken het dus zelfs fijner te vinden 🙂 “Dat leuke klepje wat er als ingang inzit, is ook heel erg leuk om tegenaan te meppen hoor, vrouwtje. Dat gaat zo leuk heen en weer.”
Bijzonder: Mama Jamie hebben we nu 2 keer horen miauwen op een manier die we nog nooit gehoord hadden. Ze had de eerste keer mijn Neocat USB stick te pakken toen ze dit geluid maakte en de 2e keer een haarelastiek. Ze miauwde op een aparte manier en de kittens reageerden hier direct op door op haar af te rennen en het ding te gaan onderzoeken … geweldig om te zien! Mama was haar kittens aan het leren te jagen…”Kindjes: wat te doen met de “prooi?”. Wat fantastisch om mee te maken. Dit was echt een leermoment van haar aan haar kindjes…weliswaar niet met een echte prooi, maar wel dit leerproces wat in de natuur ook wordt gedaan. “Ik heb hier een prooi kinderen. Laat mama maar zien wat je ermee moet doen”. Natuurlijk was het even onderzoeken en daarna weer gewoon verder spelen, want dit ding leeft uiteraard niet en is niet eetbaar 😉 Geweldig bijzonder!
De stambomen van de mooie schatten zijn inmiddels ook binnen gekomen, die zijn aan hun eigen mapjes toegevoegd. Ik kreeg van Fleurtje haar nieuwe personeel alweer een leuke foto van Fleurtje haar aanstaande langhaar vriendje Boaz…ook al zo’n heerlijk ventje! Boaz gaat dit weekend al in huis komen om de boel te verkennen. Nog even wachten op je vriendinnetje Boaz 😉 Ook van Gerrie en Patricia heb ik geweldige foto’s gehad. Ze hebben een hele dag voor hun lieve aanstaande schatje Cody geshopt en wat een feest waar ze mee zijn thuisgekomen! Cody gaat gruwelijk verwend worden; zo geweldig om te zien en te horen hoe blij al het nieuwe personeel met hun kitten is. Daar wordt mijn fokkershartje heel erg warm van…dit doet zo goed om te zien en te weten! 🙂
De kleine moppies zijn weer lekker gegroeid.
Op 9 weken leeftijd zijn de gewichten:

Fleurtje: 1121 gram
Ivy: 1202 gram
Angel: 1155 gram
Dodger: 1303 gram
Cody: 1183 gram
Billy: 1342 gram

Tot volgende week! 🙂